Bir yorgunluk düşün, kendine razı.
Yalnızken kaldığım bir yerdir şiir.
Sırtımı dönüp de yattığım dünya
Hiç iyi değilim, sordun diye söyledim.
Okur Takip Önerileri
Bu albay şu zavallı Hikmeti deli edecek.
Kelimeler, albayım, bazı anlamlara gelmiyor. "Kelimeler, albayım, hangi anlama geliyor?" "Efendim?" "KELİMELER! Albayım. Hangi anlamda kullanıyoruz onları?" "Hangi kelimeler Hikmet?" Sizi neden yanımda dolaştırıyorum bilmem ki...
Sayfa 101
Senisevmiyorsevseydi sen kitap okurken sırtını çevirip uyumazdı; senisevmiyorsevseydi sen o filmi anlatırken, ceketinin dışına çıkan gömlek yakasını düzeltmezdi; senisevmiyorsevseydi...
Sayfa 92 - İletişim
'Hiç,' dedim. Konuşma isteği kalmamıştı içimde. Yüreğimi söküp almıştı. Kulaklarımı tıkayıp sözün olmadığı yerlere gitmeyi yeğlerdim.
O denli yaraladılar ki beni, kitaplara sığındım, içime kapandım, kasabamdan kaçtım ve bazen Camilla, onları gördüğümde aynı acıyı hissediyorum, o eski yara kanıyor ve burada olmalarından mutluluk duyuyorum, köklerinden kopmuş olmalarından, gaddarlıklarının kurbanı olmalarından, güneşin altında ölüyor olmalarından.
Camilla, ben yetmiş sekiz sentlik viski sarhoşu, sense viski ve elem!
Katil ya da barmen ya da yazar, ne olduğunun önemi yoktu; kaderi hepimizin ortak kaderi, onun sonu benim sonumdu. Ve bu gece, pencereleri kararmış bu kentte onun ve benim gibi milyonlarca insan vardı; ölmekte olan çimen yaprakları kadar ayırt edilemez milyonlarca insan. Yaşamak yeterince zor, ölmekse büyük işti.