Sabitlenmiş gönderi
Ne mutlu sana.
Bak göreceksin, bu kadar derin duygusallık sevdiklerine, seni sevenlere nasıl yansıyacak.
Öyle ya, rüzgârın rengini, suyun şeklini, zamanın sesini algılarken sevgiden neler çıkaracaksın.
Hele hele aşktan?
Nasıl derin yaşayacaksın aşkı, nasıl benzersiz güzellikte kılacaksın yaşamı kendine ve sevdiğine, kim bilir?
Nermin Bezmen
İlle de acayiplik bulmaya çalışmamalıyım. Günce tutmanın tehlikeli yanı budur sanırım. İnsan, her şeyi büyütmeye, tetikte durmaya, doğruları durmadan zorlamaya kalkar.
Jean-Paul Sartre
Sen benim acınacak halde olduğumu düşünüyorsun belki ama asıl zavallı sensin. Benden başka yaslanacak kimsen yok senin.
Okur Takip Önerileri
Sırf kısa boylu ve saf olduğu için, içedönük bir karakteri olduğu için illa zorbalığa mı uğramak zorundaydı? Hayır. Bu yaşadıklarının hiçbir nedeni yoktu. Sadece canavar gibi züppelerin can sıkıntısına yem olarak belirlendiği içindi.
Onlar herkes böyle böyle büyür, herkes için biraz acı vardır, sonunda bu da geçer gibi saçma sapan düşünceler içindeyken, onun genç kalbi yavaş yavaş ölüyordu.
Zaferi elde edemezse sanki kaybeden o olacakmış gibi endişeli hallere sıklıkla girmiş. Bu güvensizlik duygusu, koşulsuz kazanmak zorunluluğu şeklinde bir baskı olarak gelir kişiye, sonunda işler kendi istediği gibi gitmeyince de bomba misali patlama etkisi yaşanır.
200 syf.
9/10 puan verdi
·
3 günde okudu
Doğru. Seni sevdim. Ne söylersem söyleyeyim arkamdan beni kötülemeyecek bir arkadaş olmanı sevdim, kalbimden geçen her şeyi sana anlatabilmeyi sevdim. Mutlu olduğumda içtenlikle benimle birlikte sevinmeni, yanlış bir şey yaptığımda bana hayal kırıklığı dolu gözlerle bakmamanı sevdim. Beni olduğum halimle kabul ettiğin için sevdim.
Başını kaldırdı, sessizce duran Sóına baktı.
"Biliyor musun? Buraya böyle gelişini bile... Seviyorum. Çünkü sen varken yalnız değilim."
309 syf.
10/10 puan verdi
·
7 günde okudu
Bu hayatta benim için kıymetli olan tek şeyi çalmış, kandırmış ve bozmuştu. Canavarca, doğaüstü bir şeydi. Belki de insan bile değildi. Belki de beni cezalandırmak isteyen bazı kötü tanrıların kullandığı bir aletti. Tanrı beni cezalandırıyor muydu? Neden? Suçum neydi? Aşık olmaktan başka? Çok mu sevmiştim, çok mu yapışmıştım? Çok mu fazlaydım?
Yalanlar ve doğru olmayan üzerine inşa edilen her şey sana uzak olacak. Unutma, dürüst olmayan bir aşka aşk demek haksızlıktır.
Kafamın içinde ilişkimizi tekrar tekrar, sahne sahne gözden geçiriyordum. Hatırlıyor, inceliyor, evirip çeviriyor ve ipuçlarını arıyordum. Çözüme ulaşmamış kavgaları, açıklanmayan yok oluşları ve sık sık yaşanan gecikmeleri düşündüm. Ama aynı zamanda ufak tefek hoşlukları, beklenmedik yerlerde bulunan sevgi dolu notları, tatlılık ve samimi sevgi anlarını da hatırladım. Bu nasıl mümkun olabilirdi? Bunca zaman rol mü yapmıştı? Beni sevmiş miydi hiç?
Yarattığım biz miti, umutlarımız ve hayallerimiz, sevdiklerimiz ve sevmediklerimiz, gelecek için planlarımız... Son derece güvenli, sağlam görünen bu hayat birkaç saniye içerisinde dağılmıştı. Rüzgârda dağılan iskambil kâğıtlarından yapılmış evler gibi.
Elbette bana sadık kalmayacaktı. Bekliyordum, kaçınılmaz bir durumdu. Asla ona layık olamazdım. Ben işe yaramazın, çirkinin, değersizin tekiydim; hiçbir şeydim. Benden sıkılması kaçınılmazdı. Onu hak etmiyordum, hiçbir şeyi hak etmiyordum. Böyle sürüp gitti, her dakika yeni bir korkunç düşünce indi beynime.
Suskunluğu, sizi size yansıtan bir ayna gibiydi. Ve genelde gördüğünüz, çirkin bir şeydi.
Sanki hiç ara vermemişim gibi. Bağımlılığım bütün o zaman boyunca, sadık bir köpek gibi sabırla beni beklemişti.