Bu Gidiş Nereye??
Şımartılmış çocuk:topluma zararlı oluyor etrafımızda çok var.
Dün okulda üzücü bir olay yaşandı, Veli öğretmene yumruk attı, (çocuğu için)
Eğitimin ne olduğunu II.Murat kadar olamasa da; en azından kendi çocuğunu yanlış yollara süreklemeyecek kadar idrak etmiş anne ve babalara ihtiyaç var. Unutmayalım, Çocuklar şımarık doğmaz; diplomalı,maaşlı
AŞK SENİN SOYADIN MI?
Kalbimde fırtınalar kopuyor aşkım,
Bilemezsin bu ağırlığı.
Ne Jüpiterim ne buzdan öte Neptün,
Senle sımsıcak bir yıldız,
Senle bambaşka bur evren.
Senin sesinle dinen yağmurlarım var,
Gülüşünle kâinatımda mucizeler.
MÜCEVHER DEĞERLİ TAŞLAR
Senden haber gelsin sevgili,
Bana yeter bu.
Senden ne gelirse gelsin,
Sonunda hayrına çıkarım.
Senden güzel bir sohbet,
Hoş bir niyaz.
Sen gel bana,
Zaten her yer bahar.
Sen doluş kalbime,
Şımarık bir çocuk gibi.
Her defasında bu ne özlemek böyle?
Senin güzelliğin demine...
AYKUT BARIŞ ÇELİK
Korkularınla yüzleş,
Hayallerine gülümse,
Umudunla selamlaş,
Ayrılıklarınla dertleş,
Acılarını sev,
Nefretlerini terk et,
Üzüntülerini ertele,
Kederlerini tekmele,
İçindeki çocuğu duymazdan gelme:
Bırak senleyken konuşabilsin özgürce,
Nerde koca bir insan,
Nerede şımarık bir çocuk olacağını bil,
Bazen hiçbir şeyi bile bilme..
Ne kadar önemsersen,
O kadar değersiz görünürsün.
Ne önemi var ki..
Yapabildiklerin
Ve yapamam deyip yapabileceksen bile yenildiklerin,
Yenilmeye korkma!
Tekrar deneyemem diye endişelen
Ve bir süre sonra fark edeceksin..
Hislerimi tartarken şeyi çok düşündüm: Bir insan herkesin yanında sakin kalıp bir kişinin yanında heycanlanıyorsa mı işte bu'dur, yoksa herkesin yanında gerilip bir kişinin yanında dünyanın en şımarık, en rahat, en çocuk insanı oluyorsa mı işte bu'dur?
Sonuç olarak bu sorunun kişiden kişiye değişebileceğine kanaat getirdim ama bildiğim tek bir şey var ki sana karşı aynaya bakarken bile olmadığım kadar rahatım.
Duvarların arkasına saklanmış, karanlığın ardına ruhunu hapsetmiş çocukluğum sana karşı heyecanla son umut ışığını bekliyor.
SEN HEP DURUP DURURKEN NEDEN HEP BÖYLE
Sen bir görüşte baharları eden,
Beni şükretmekten eden,
Ay aşık olunası kadın.
Birden yine çık gel karşıma,
Birden yine yeniden beni et kendimden.
Sen Allah'ın hiç haber vermediği,
En güzel mucizelerin içinden,
Tanrı yol haritami bana gösteriyordu lakin ben şımarık bir cocuk gibiydim zannimca..
Şımarık bir çocuk gibi hissediyorum. Hislerim kaybolduğu için bağıra bağıra ağlamak ve bir şeyleri parçalamak istiyorum.
KAÇ TAKİPÇİN VAR
Geçen gün sosyal medyada şöyle bir videoya denk geldim, konuşmacının kim olduğunu bilmiyorum: "Bir sosyal medya fenomenine 'Kaç takipçin var?' diye sordum. Uçuk bir rakam söyledi. Sizin de çoktur her halde?' diye beni yokladı.
'Yok' dedim. 'Benim hepi topu sekiz tane takipçim var.'
Birinci ve en büyük takipçim âlemlerin Rabbi olan Allah'tır. Uykuda bile takip eder beni. O'ndan gizli kalmak asla mümkün değildir.
Sonraki iki adet takipçim ise şerefli yazıcılardır. İyi kötü, hayır şer ne yapsam kayda geçerler. Dördüncü takipçim şeytandır. Ve takipçilerimin en tehlikelisidir. Hayırla hiç işi olmaz. Hep çelme takıp düşürmeye çalışır beni.
Beşinci takipçim nefsimdir. Tıpkı boynu bükük, masum yüzlü ama şımarık bir çocuk gibidir. Aç gözlüdür, daymak nedir bilmez.
Altıncı takipçim rızkımdır. Şimdiye kadar bir vefasızlığını görmedim.
Yedinci takipçim imtihan için olduğunu bildiğim musibet ve sıkıntılarımdır. Çoğunlukla hafif bir sarsar beni ve geçerler. Ama bazı zaman da ziyareti uzayan bir misafir gibi oturdukları yerden bir türlü kalkmak bilmezler.
Sekizinci ve son takipçim ise ölümdür. Her ân yanında taşıdığı bir bahanesi muhakkak vardır: Trafik kazalan, kalp spazmları, nefes yetmezlikleri, doğal afetler, yaşlılık ve hastalıklar... Ben onu unutsam da o beni unutmaz. ense kökümde dolaşır durur.
Takipçilerimin hepsi bu kadar.
Aslında... Evet, bir tane daha var.
O da siz beni mezarlıkta bırakıp gittikten sonra benimle kalacak olan salih amellerimdir. Kabirde bile benimle kalacak olanlar: Dünyada esas çabaladıklarım..."
EN SEVDİĞİN RENKTEN ŞEYLER
Seni istemek,
Bir dudaktan birde gözden demlenmek.
Özlemek gibisine şımarık bir çocuk,
Daha bir otuz yıl daha büyümeyecek.
Fotoğrafların gülüşlerinle capcanlı,
Bilemedim kaç zaman yıllanmış böyle bir tenin.
Seni sevmek, seni delice istemek ve aşık olmak,
Dilden dökülebilecek kadar basit değildi ağırdı.
Ben hiç bir güzel şeyin şairi
Amaç çocukların potansiyelini geliştirmek değil, potansiyelini budamak olmuş durumda.
Bence bizim analarımız umursamaz bir tavırda değillerdi. Aktif bir biçimde bizimle ezik ve çekingen olana kadar uğraştılar. Onların bu çabaları sonucu ruhumuz kırılıp süklüm püklüm hale gelince, onlar da analık babalık görevlerini tam yaptıklarını düşünüp içleri