Hiç sönmem, sanırdım.Bulutta düğün var deseler, tırmanıp çıkmak isterdim; meğer insan nasıl da kendinden geçermiş!..
Otuz sekiz yaşındayım, üstelik yorgunum da, ama bu yorgunluk otuz sekiz yılın ortaya koyacağı yorgunluk olamaz! Yorgunluk diye adlandırmak doğru değil belki,ama rahat değilim, korkuyorum. Düşenlerler böbürlenen bir dünyada yaşıyoruz.Atamıyorum adımımı,ürküyorum,onun için yere basamıyorum.Evet...belki yorgun değilim, korkağım yalnız...
Sayfa 77Kitabı okudu
Kitaplar bir halta yaramaz.İnsanın birine ihtiyacı vardır,birine yakın olmak ister.Kimsesi yoksa delirir insan.Kim olduğu hiç önemli değildir,yeter ki yanında biri olsun.İnan bana,insan fazla yalnız kaldı mı,hastalanır.
Sayfa 76Kitabı okudu
