...
anılar defterinde gül yaprağı
gibi, unutuldum kurudum
başıma düşmüş sevda ağı
bir başıma tenhalarda kahroldum
sen kim bilir, rüzgârlı eteklerinle
kim bilir hangi iklimdesin, ben
sensiz bu sessizlikle
deli gibiyim sensiz
bu sessizlikle
...
ayrılıkla başım belada
gözlerini çevir gözlerime
yoksa sensiz bu sessizlikle
deliler gibiyim.
sensiz bu sessizlikle...
bir kalbi kırılmaktan koruyabilsem
yaşamış olmayacağım boşuna
bir hayatı acıdan kurtarabilsem
bir ağrıyı dindirebilsem
ya da
ya da
bayılan bir ardıç kuşunu
koyabilsem yeniden yuvasına
yaşamış olmayacağım boşuna.
kalbim, unutacağız onu,
bu gece, sen ve ben.
ben ışığı unutayım,
onun sıcaklığını sen.
unuttuğun vakit, söyle bana,
ola ki düşüncem donar.
acele et, oyalanırken sen,
hatırlayabilirim tekrar.
-
Şöyle yazılmıştı aşk üzerine:
Yangın halinde yasak çıkış kapısı.
Gökyüzüne de şunlar yazılmıştı:
Yanılıyorsunuz buradan gidilmez.
Ve geceye de şunlar yazılmıştı:
Gecenin üzerine hiçbir şey yazılmamıştı.
Louis Aragon
-
254
"Umut" o tüylü yaratıktır
Ruhta tüneyen
Ve sözsüz bir ezgiyi
Dilinden
hiç düşürmeyen
Ve en güzeli
dinlemek,
borada
Ama şiddetliyse fırtına -
O minik kuş afallar
O ki birçok insanı ısıtmıştır
En soğuk diyarlarda dinledim.
En tuhaf denizlerde sesini
Ama en zor durumlarda bile,
Benden tek bir kırıntı istemedi.