İlginç bir söz. Dâva dediği Allah’a ulaşmak ise, mâna dediği onun yarattığı mahlukatı merak etmemek demek mi oluyordu ? Tam tersi olduğunu düşündüm hep
Yaşam ve ölüm...Bu kavramları bir kez daha sorgulamamı sağlayan, tek solukta okuyup bitirdiğim, akıcılığını muazzam bulduğum bir kitaptı benim için.İvan ilyiç’in ölümü beklerken yaşadığı çaresizlik, yalnızlık, etrafındaki insanların umursamazlığı bana bu anların tam tersini anlatan bir kitabı hatırlattı.Öğretmenim Mori’yle Salı Buluşmaları.İvan İlyiç’in hüzünlü bekleyişinin yanı sıra Mori’deki bekleyiş bambaşkaydı.Bu kitabı okuduysanız ve sevdiyseniz diğer kitabı da şiddetle tavsiye diyorum.Belki sizler de benim gibi her iki ölümü de karşılaştırır ve hayatı yaşarken farklı bir bakış açısı daha yakalamış olursunuz.Keyifli okumalar...
Nermin Yıldırım’ı ağırlıyoruz…
i.hizliresim.com/bv0WR0.jpg
Ben de bizzat organize ettiğim bu özel buluşma vesilesiyle, yapacağım çekilişle üç kişiye (yazarımızın kazanan kişilerin ismine özel olarak imzalayacağı)
Misafir kitabını hediye edeceğim.
Yapmanız gereken bu iletiyi paylaşmak ve yorum kısmına isminizi yazmaktan ibaret.
* Çekiliş sonucunda kazanan talihliler 15 Kasım Cuma akşamı duyurulacaktır.
Düşünün ki çok sevdiğiniz bir insanla kavga ettiniz, konuşmuyorsunuz, ayrı ayrı yürüyorsunuz... Aradan bir gün geçiyor ve hiçbir şey olmamış gibi devam ediyorsunuz yaşamaya. Ne oldu, hallettiniz mi aranızda ki meseleyi, yoksa unutmuş olabilir misiniz?
Evet evet unutmaktan bahsediyorum. Düşünün ki bir nedenden dolayı sürekli unutuyorsunuz.