....
İstanbul pogromu ve yinelenen ırkçılık
Unutmayın ki doğada faşizm yoktur, ağaç kuşa nerelisin diye sormaz sadece şarkısını dinler.
Yıl 1955, Stavros ve Ali her zaman olduğu gibi selamlaşarak dükkanlarını açıyor birbirlerine hayırlı işler diliyorlardı.
Maria ve Gülay ise yeni öğrendikleri nakış modellerini paylaşıyor kahve içerek sohbet
Günaydın günlerden laal singh chadha
Nadiren film izlerim.Okunan kitaplar kadar izlenen filmlerinde insanlara farklı bakış açısı geliştirmesine yardımcı olması gerektiği taraftarıyım
Film Sıradan bir adamın sıradışı hayat hikayesini konu ediyor. Laal, beraber yaşadığı bekar annesi ile arasında çok özel bir bağ bulunan bir adamdır. Çocukluğundan itibaren hayatının birçok evresinde türlü zorluklarla mücadele eden ve onların üstesinden gelmeyi başaran laal, sevgisi ve masumiyetiyle hayat Yolunda karşısına çıkan insanların kalbini kazanır. Laal, insanlara en olasılık dışı görünen bir insanın bile çok özel bir hikayesi olabileceğini anlatıyor.
İzleyen pişman olmaz ☺️
Hepimizin bir hikayesi yokmu sizce?Bence var cünkü her insanın hikayesi anlatmasada,anlatmaya değer olduğunu dusunmesede doğduğu an başlıyor...
Keyifli, bol okumalı bir pazarlar diliyorum
Hoş gel 2023 ;)
"Mutlu olduklarını bilmeyen, ne kadar da çok insan var aslında." der Alexandre Dumas 'Kamelyalı Kadın' kitabında.
Çok doğru bir tespit değil mi sizce de?
Aslında mutluluk; bi' kitap kargosu kadar..
Bi' merhaba.. Bi' tebessüm.. Bi' sağlık..
Bi' tokluk hissi.. Bi' sesini duyduğumuz anne baba kadar..
Bi' ayakkabılı ayak.. Bi' gamzeli yanak..
Bi' gökyüzü.. Bi' şarkı sözü.. Bi' papatya..
Bi" ısırık elma kadar...
Bi' çift göz.. Birkaç süslü söz.. Bi' üstü kapalı çatı.. Bi' günbatımı.. Bi' günaydın kadar...
Bi' oksijen.. Bi' kırmızı ruj.. Bi' çocuk.. Bi' tas çorba.. Birkaç kilometrelik yolda..
Bi' Seni Seviyorum kadar yakın değil mi aslında ???
2023 'ten hepimiz için farkındalık istiyorum bolca farkındalık.. Çünkü aslında hepimizin mutlu olmak için milyonlarca sebebi var...