"Bir kuş olsam kanatlarımı hiç çırpmadan ona doğru süzülürdüm," diye geçirdi içinden. "Kavak poleni olsam savrulurdum ona doğru. Hiç değil, içi boş bir poşet olsam, kararsız rüzgarın her esintisinde ona biraz daha yaklaşırdım."
Mırıldandı sonra, "Polen ya da poşet olamadığı için bile üzülebiliyormuş insan."