Öylece duruyor Meursault. Güneş yakıyor, ter damlıyor, ama o hala aynı. Öldü annesi. Üzgün mü, belli değil. İnsanlar tuhaf bakıyor. Bekledikleri gibi yas tutmuyor diye mi? Belki de. Ama kim belirliyor nasıl yas tutulacağını?
Sonra dava. Suç mu? Adam öldürdü, evet. Ama sebebi? Güneş mi, sıcak mı, yoksa sadece anın ağırlığı mı? Herkes bir şeyler söylüyor. Meursault susuyor. Olan oldu, diyor adeta. Absürt. Hayat gibi.
Camus işte. Yine yüzüme çarpıyor gerçeği. Saçma olanı. Kaçamadığımı. Hayatın anlamını sorgularken aslında hiçbir anlam olmadığını. Ölüm mü? En sonunda hepimizin varacağı yer. Öyleyse bu telaş niye?
İdam sahnesi. Meursault kabullenmiş. Gülümsüyor mu? Belki. Belki de ilk kez gerçekten özgür.
YabancıAlbert Camus · Can Yayınları · 2019122,1bin okunma