Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Selin DEMİRKIRAN
Selin DEMİRKIRAN
@sln16
Yüksek lisans
Bursa
66 okur puanı
Mart 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Uzun bir zaman sonra kısa da olsa bir kitabı bitirebildim Bu yoğun dönemimde kısa bir kitap kafa dağıtmalık olur diye düşünüp elime aldığım ama okurken ara verdiğim için 2.kez başlayıp okumak zorunda kaldığım bir kitap oldu 'Bir Günlük Yerim Kaldı İster Misiniz?' :) Çünkü olayları takip etmesi dikkat gerektiren, anlaması bazen zor gelen bir kitaptı bence.
"Bir Günlük Yerim Kaldı İster Misiniz?" öncelikle beni ismiyle kendine çeken bir roman oldu. Ve Engin Geçtan tarafından yazılmış olması... Bu kitabında da dili güzel, anlatımı sade ve akıcı. Fakat sanırım kurmaca romanlar beni fazla sarmıyor. Yine de dikkatle okursanız yaşama dair çok şey çıkarabilirsiniz kendinize.
Hikayenin dört ana kahramanı var: Yaşamı düşlerinde sürdürmeyi seçmiş dik başlı Azima, dünyaya kaydını bir türlü yaptıramamanın tregedyasını komik bir imgeye dönüştürerek yadsımaya çalışan hüzünlü palyaço Bilal, yaşamla buluşmasına bitişe birkaç kala yetişen geçmişi karışık yalnız kadın Cennet ve doğmak için ölen yaşayamamış yazar Hektor... Bu dört kahramanın rastlantısal kesişme noktalarında bir buluşup bir ayrılan, bir görünüp kaybolan hayatlarını seyredeceksiniz okurken. İlgi çekici ve sürükleyici bir hikaye... Gerçek ve düşün iç içe geçtiği, oldukça akıcı bir kitap. Fakat buna rağmen sonu beni pek tatmin etmedi. Biraz daha farklı ve karakterlerin birbiriyle daha bağlantılı olduğu bir bitiş beklerdim. Yine de bu tarz kurgular sevenler için güzel bir haftasonu kitabı olabilir.
Elif Şafak'ın bu kitabını gördüğüm gibi hemen almak istedim. Hem okuduğum romanlarını beğendiğim bir yazar kendisi, hem de kitabın ismi benim için gerçekten ilgi çekici. Birçok konuda bölündüğümüz bir dünyada, bu bölünmeleri daha da güçlü bir şekilde hissettiğim bir dönemde bana iyi gelecek bir şeyler bulmayı ummuştum bu kitapla. Fakat umduğumu bulamamak birazcık üzdü.
Kitapta pandemi dönemine, kafa karışıklılarımıza, hayal kırıklıklarımıza, öfkelerimize, kaygılarımıza, duyarsızlığımıza, siyasete, enformasyona, teknolojiye ve bunlar gibi birçok konuya değinmiş Elif Şafak. Bu kadar ilgi çeken konuları Elif Şafak dilinden çok daha ilgi çekici halde bulmayı beklerken hayal kırıklığına uğradım. Bitirmiş olmak için okudum birazcık. Böylesine kısa bir kitabı yarıda bırakmak istemedim, belki bir sonraki sayfada aradığımı bulurum diyerek günlerce elimde süründürdükten sonra sonunda bitirebildim
Kötü bir kitap değil, ama bu isimde bir kitaptan beklentim daha fazlaydı. Aradığımı bulamadım malesef. Oturup üzerinde düşündüğüm konular hakkında bir daha düşünme fırsatı buldum okurken, fakat bana tavsiye olacak katkıda bulunacak pek bir şey yoktu malesef.
Yine de okuyun derim. Böyle bir dünyada akıl sağlığınızı nasıl koruyacağınızın cevabını kitapta bulamasanız da kendiniz okurken karşınıza çıkan konular üzerinde durup düşünme fırsatı yaratabilirsiniz.
"Yaşamımız boyunca bizde izler bırakan bir aile içinde dünyaya geliriz. Ve bu izlerin ruhsal yaşamımızın varlığını, oluşumunu yapılandırdığı engellenemez bir hakikat. Ancak biz bu izlerin varlığının farkına bile varamayıp kendimize aitmiş gibi yaşar gideriz. Bununla da kalmaz, mirasımızı çocuklarımıza da kendi gerçekleri buymuş gibi yaşatırız. " diyor Mine Özgüzel. Yazarları hep bir dost gibi görüp onları okuyarak, anlayarak kendini de anlayıp çözebileceğine inanmış, yazarlardan yaşamdaki sorunlar karşısında farklı düşünebilmenin en önemli mesele olduğunu anlamış, yaşamımızın nedeninin ve varlığımızın hikayesinin bilinçaltımızda gizli olduğunu keşfetmiş ve bunlardan yola çıkarak bu kitabı yazmış. İyiki de yazmış.
Daha önce kitaplarını okuduğum Dostoyevski, Virginia Woolf, Kafka, Stefan Zweig, Albert Camus gibi birçok ünlü yazarın hayatını farklı açılardan inceleyip onlar ve yazdıkları hakkında daha bilinçli olmama, artık yazdıklarına daha farklı bir bakış açısıyla bakarak okumama, kendi hayatımı da tekrar irdelememe sebep oldu bu kitap.
Okur Takip Önerileri
Üzüntü içinde geçen bir ay sonunda ancak elime bir kitap alıp okuyabilecek gücü buldum kendimde. Bi oturuşta biten, kısacık fakat kendisi de acı dolu bir kitap Biraz toparlanmak için pek iyi bir tercih olmadı sanırım ama yine de yaşanan tüm zorluklara rağmen sonunda yeniden varoluşa inanabilmek için umut olabilecek bir kitap.
Kuraklıkla sınanan bir bölgede yaşayan tüm insanlar evlerini terk edip su ve yiyecek bulabilecekleri yerlere kaçarken geride sadece esaslı bir adam ile kör köpeği kalır. Günlerini, aylarını en sert, en zor koşullarda sınanarak, hayatta kalabilmek için bir damla su ve biraz yiyecek aramakla, en son umutları olan bir mısır fidesinin büyümesini beklemek ve bunun için harcadıkları emekle geçirirler.
Kuraklığın baş gösterdiği ülkemizde herkesin okuyup bu hallere düşmemek için çaba göstermesine de vesile olabilir belki bu kitap diye düşünüyorum.
Annie Ernaux'la tanışmam bu kitap ile oldu. Her ne kadar baş kahramanın yaptıkları, yaşadıklarını kendime uygun bulmasam da Ernaux'un dilini, anlatımını çok sevdim. İsimsiz bir anlatıcının, yine ismini öğrenemediğimiz yabancı ve evli bir adama karşı duyduğu her şeyi tüketen tutkusu... Basit, akıcı bir dille bir tutkunun insanı nasıl ele geçirebileceğini, kişinin iradesini yok edip onu nasıl körleştirebileceğini, günlük sıradan işlerin bile bu tutkusu, arzusu, beklentileri ile nasıl katlanılmaz hale gelebileceğini anlatmış yazar.
Çabucak biten, kısacık, keyifli bir tatil kitabı.
George Orwell in ilk okuduğum kitabı 'Hayvan Çiftliği" idi. Günümüzde hala devam eden birçok siyasi olayı hayvanlar üzerinden anlatan, sorgulayan harika bir kitaptı. 1984 de yazarın kült olmuş bir kitabı, uzun zamandır okumaya niyetlenip bir türlü sıra gelemeyenlerden. Ama geçtiğimiz akşam 1984 oyununa gideceğim için hemen alıp okudum :) iyiki de okumuşum.
1984, Orwell'ın geleceğe ilişkin bir kabus senaryosu diyebiliriz. Bireyselliğin, geçmişin, dilin yok edildiği bir dünya düzeni. İnsanlar makine gibi her söyleneni yapan kitlelere dönüşmüş, çocukların ailelerini ihbar etmek üzere yetiştirildiği, kendi çocuğun dahil hiç kimseye güvenemediğin, yaşadığın her yerde söylediğin her şeyin dinlenip yüzündeki mimiklere kadar gözlendiğin, kurulan tüm düzene sorgulamadan, körü körüne uyan insanlarla dolu bir ülke... Her geçen gün daha da geliştirilmesi gerekirken sadeleştirme adı altında yok edilen bir dil, düşünmenin suç sayılması, tarihin belgelerde bile yok edilişi, yalan bilgilerle yeniden inşa edilişi...
Geçmişte ve günümüzde dünyada yaşanan tüm tezgahlar düşünüldüğünde ütopik olmasının yanında aslında ne kadar gerçekleri yansıtan bir roman olduğunu görebiliyoruz.
Yıllardır kütüphanemde duran ama bir türlü okumadığım, okuyunca neden daha önce okumamışım ki ben bunu dedirten harika bir kitap. Kişisel gelişim ve çocuk gelişimi hakkında çok sayıda kitap okuyorum fakat bir çoğu boş tavsiyeler vermekten ibaret ya da neyin yapılmaması gerektiğini söyleyip yapılması gerekenden asla bahsetmeyen kitaplar oluyor. Ya da bahsedilenler aslında günlük hayatta öyle olmuyor. "Hata Yapmama İzin Ver" her yönüyle güzel bir kitap olmuş. Ben okumaktan keyif aldım, okurken de kendime kattığım çok şey oldu.
Bebeklikten üniversiteye kadar her yaştan çocuğunuz için faydalı olabilecek bilgilerle dolu. Her ebeveynin, daha doğrusu etrafında çocuk olan her insanın okuması gereken bir kitap diye düşünüyorum.
Kitabı okumadan önce Proust'un 'Kayıp Zamanın İzinde' sini okursanız çok daha iyi ve anlaşılır olacaktır. Çünkü Beckett, bu kitabında Proust'un Kayıp Zamanın İzinde adlı kitabıyla ilgilenmiş, "yazar burada neden böyle düşünmüş?" gibi sorular üzerinden inceleme yapmış. Ben Proust'un kitabını okumadan bunu okumaya çalıştığım için biraz zorlandım. Kitabın sadece 'Kıskançlık' olan bölümünü okumuştum daha önce ve Beckett'in bu kısımlarla ilgili olan yorumları daha anlaşılır oldu benim için. Dili biraz ağır gelebilir, felsefi terimler ve mitolojik hikayeler içeriyor. Ama bahsedilen kitabı okuduktan sonra okursanız katkısı olacak bir kitap. Kapağı için bile okumaya değer. :)
-"Yaşlandık artık, ayakkabının üzerindeki biraz çamur kimin umrunda," dedim.
-"Böyle söyleme," diye karşılık verdi Jiazhen. "Yaşlansan da hala insansın. Temiz olmak insanların işidir."
Sadece giysilerimiz, bedenimiz mi temiz olması gereken? Bunları temizlendiğimizde temiz olur mu kaderimiz, şansımız, talihimiz?
Acılar içinde geçen hayatlar, her şeye rağmen yaşamak için çabalayan insanlar... Okurken gözyaşlarıma hakim olamadığım, üzüldüğüm, sinirlendiğim, tam her şey güzel oluyor sonunda diye gülümserken yine gözyaşlarına boğulduğum bir öykü...
Kırmızı Pazartesi, Marquez'in okuduğum ilk romanı. Roman, bir cinayet üzerine kurgulanmış fakat romanın ana kahramanı Santiago Nasar'ın öldürüleceği daha ilk satırlarda belli. Yani alışılagelmiş cinayet/polisiye romanları gibi kimin, kim tarafından öldürüleceğini kitabın sonuna kadar merakla beklemiyorsunuz, zaten en baştan biliyorsunuz her şeyi. Kitapta asıl dikkat çekilen kısım işlenen cinayet ya da kimin neden işlediği değil, bir halkın böyle bir olay karşısındaki ortak davranış biçimleri, özellikle ülkemizde "namus" kelimesinin arkasına sığınılarak sık sık işlenen cinayetler, bekarete yüklenen değer, bu uğurda yapılan cinayetlerin insanlar tarafından haklı görülüp kahramanlık sayılması, insanların bu tarz olaylara olan merakı, konuşarak önleyebilecekleri kötü olaylar karşısında suskun kalıp izlemeyi tercih etmeleri...
Merak ettiğim ama bir türlü okumaya fırsat bulamadığım Cengiz Aytmatov'un güzel bir kitabı. Sade dili ve güzel anlatımı ile çabucak okuyup bitirdiğim, aynı zamanda okurken ağlamamak için kendimi zor tuttuğum bir kitap oldu. Yine "Neden insanlar bu kadar kötü, neden güzelce huzur içinde yaşayamıyoruz, neden başkalarının hırsları yüzünden başka insanlar istemediği şeyleri yaşamak zorunda kalıyor" diye sorgulayıp durmama sebep oldu Toprak Ana.
Tesadüfen aldığım, okumaya başladığımda iyi ki almışım keşke daha önce okumuş olsaydım dediğim, her sayfası altını çizdiğim cümlelerle dolu bir başucu kitabı oldu benim için. "İyi Aile Yoktur" sadece anne-babaların değil, kendisini, yaşadıklarını anlamak/anlamlandırmak isteyen her yaşta insanın okuması ve üzerinde düşünmesi gereken , benim de okurken hem çocukluğumu hem şimdimi bol bol sorguladığım çok güzel ve anlamlı bir kitap.
Zülfü Livaneli'nin bir balıkçı ve ailesi üzerinden günümüzün en büyük sıkıntılarından göçmenliği, rant uğruna doğaya verilen zararları, yapılan ekolojik yıkımı anlattığı kısacık bir roman. Sıkmadan, uzatmadan, ajitasyon yapmadan anlattığı ama aslında içinde çok büyük acılar barındıran, içimizi acıtan, üzerine düşünülüp artık bir çözüm bulmak için ulaşılması gereken olaylarla dolu bir kitap.
Bir 'Serenad' kadar olmasa da severek okudum. Kitabın sonunda da Zülfü Livaneli ile yapılmış kısa bir söyleşi yer alıyor.
Görmek... Bu kitabı nerdeyse 1 yıldır elimde gezdirmeye rağmen bir türlü bitiremedim. Körlük ü beğeniyle çabucak bitirmiştim. Ama sonrasında büyük hevesle başladığım görmek kitabını okurken başlarda o kadar sıkıldım ki, resmen hayal kırıklığına uğradım. Kitabın 200 sayfa kadar boş siyaset muhabbetleriyle geçiyor ve olayın asıl kahramanlarına dair tek bir kelime bile göremiyorsunuz. Benim gibi siyasetten hazetmeyen biriyseniz bu kısımları okumak gerçekten işkence gibi. Sırf başladığımı bitirmek adına başka kitaplar okurken ara sıra 3-5 sayfa okuyarak ilerledim ama yine de 1 yıla yakın vaktimi aldı.
İlk başta kitap hakkındaki düşüncelerim bunlardı fakat Körlük kitabından bildiğimiz kahramanlar işin içine girdikten sonra sevinç içinde kitabından okuyup birkaç gün içinde bitirdim. :)
Benim gibi siyaset sevmiyorsanız başladığınızda okumak istemeyeceğiniz, hatta belki yarım bırakacağınız ama okursanız sonrasında heyecanla sonunu bekleyeceğiniz bir kitap. İnsanların nasıl bu kadar kötü olduğunu bir daha sorgulamama sebep olan, sonunda iyiliğin kazanacağına inanarak okuduğum ama bunca kötülüğün içinde iyiliği bulmanın nerdeyse imkansız olduğuna şahit olduğum bir kitap.
*Çok büyük bir hevesle almıştım bu kitabı ama tam olarak beklediğimi bulamadım. Daha çözüme yönelik, daha samimi bir kitap bekliyordum. Fakat fazla bilimsel içerikli bir kitap olmuş. Niyetiniz bu şekilde kuramsal bilgilerin, alıntıların da yer aldığı bir kitap okumaksa sevebilirsiniz, benim beklentim bu değildi :) Yine de okuyup kendim için katkısı olacak şeyler bulduğum bir kitap.
Okurken hem eğlenip hem üzüldüğüm, hem de düşündüğüm kısacık bir kitap. Bu kitap ile bir yandan insanlar arasındaki derecelendirmenin anlamsızlığını sorgularken bir yandan bir insanın kendinden güçsüz halde bulduğuna karşı nasıl böyle acımasız olabildiğine kızıp üzüldüğüm, bir yandan da bir delinin günlüğüne attığı tatlı tarihlerle (Yıl 2000 Nisan'ın 43'ü, Martalık'ın 86'sı, Şubat'ın otuzu, Aynı yılın Şubat'tan sonra gelen Ocak ayı...) eğlenip gülümsediğim bir saat geçirmiş oldum.
Her ne kadar çocuk kitabı gibi görünse de, aslında daha çok büyüklerin okuyup ders çıkarması gereken, günümüz insanının zaman algısı üzerine yazılmış tatlı bir masal kitabı. Her ne kadar bir masal kurgusu olsa da aslında günlük hayatımızın telaşesinden bazen farkına bile varmadığımız, bu nedenle aslında yaşayacagimiz tüm güzellikleri görmezden geldiğimizi anlayacağımiz örneklerle dolu bir kitap. Okurken Momo'dan öğreneceğimiz, düşünerek okuduğumuzda çıkaracağımız çok ders var bu kitapta.
Daha çok Evrim Teorisiyle adı anılan Charles Darwin'in bu kitap ile iyi bir bilim insanı olmasının yanı sıra ne kadar iyi bir kaleminin olduğunu, gözlemlerini ne kadar güzel bir şekilde yaziya dökebildiğini de öğrenmiş olacaksınız.
Darwin bu kitapta genç yaşında İngiliz donanmasıyla çıktığı yolculuktaki gözlemlerini aktarmıştır. Gittigi yerlerde karşılaştığı canlı türlerinin, yaşam biçimlerinin yanında bulunduğu yerin koşullarından, yeryüzü şekillerinden, o bölgelerde yaşayan yerlilerden de bahsetmiştir.
Başlangıçta konusuna bakmış olsaydım okumayı düşünmeyebilirdim belki ama okuyunca gayet keyif aldığım bir kitap oldu. Özellikle uzun kitaplar arasında mola vermek isteyenler için bu kısa klasikler çok iyi geliyor.
