"Kendine sınırlar koyup, sonra da bu kurallar ve sınırlara kendini esir eden insanın özgürleşebilmesi için kendi iç dünyasını değiştirmesi gerekir. Dışımızda değiştirilecek bir şey yoktur. En büyük devrim, insanın iç dünyasında yapacağı devrimdir. Şikayet ettiğimiz, üzüntüler, acılar, haksızlıklar iç dünyamızın yansımalarından başka bir şey değildir. Özümüze dönüp objektif bir gözlemci olarak bakmalı, bize öğretilmiş olan kurbanlık bilincinden kurtulmalıyız. Ancak böyle kendimizi özgür kılıp, hayatımızın efendisi olabiliriz.”
“Ölüm, öyle bir korkudur ki bütün bilinenleri unutturur; ahlak kaybolur, yerine edepsizlik oturur. Ortada sadece bir ekmek ve milyonlarca ağaç varsa şayet, orada para pul işlemez artık.”
Yalnızlığın reçetesi hastalığını ilacıdır, sevgi. Hüznün düşmanı, mutluluğun dostudur, sevgi. Insanın temelidir, sevgi. Hayatın kaynağı, yaşamanın ispatıdır, sevgi. Sevgidir her kapıyı açan. Bizi bazen bir kuş bir çiçek yapan. Dost kolayca bulunmaz. İnsan çabuk bilinmez. Geçicidir para pul. Dostsa her şeyden ama her şeyden önemlidir.
ama biz gücü de yanlış anlıyoruz. güç sadece para-pul, yapı, siyaset, silah, nüfus değildir.
fakat eğer ahlak olmazsa bütün bunlar bir işe yaramaz. çünkü en büyük güç, kendisi olmaktır, kişilikli olmaktır.