Songül Köse
@songulkose
121 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
194 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
3 Kasım 1914’te düşman gemileri Osmanlı’nın toplarının ulaşamayacağı bir noktaya kadar gelip tabyalarımızı bombalamıştı. İngiliz ve Fransızlar’ın bu saldırısı karşısında Seddülbahir, Orhaniye, Kumkale ve Ertuğrul tabyalarımız zarar görmüştü. İşte bu durum bizi müteyakkız hâle getirdi ve tamir ve tahkim faaliyetlerine sevk etti.
Sayfa 29 - Kutlu YayıneviKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kale ve tabyalarımız ciddi ve büyük zorlamayla karşı karşıya geldiğinde dayanabilecek durumda değildi.
Çanakkale Boğazı’nı savunmak çok da kolay değildi.
Çanakkele'de Fatih Sultan Mehmet döneminden kalan kaleler Sultan II. Abdülhamid tarafından yenilenmiş ve takviye edilmişti.
Çanakkale'de Peygamberimizin (a.s.m): “İstanbul mutlaka fethedilecektir. Onu fetheden komutan ne güzel komutan, o ordu ne güzel ordudur.” şeklindeki hadisine mazhar olan, ileri görüşlü Fatih Sultan Mehmet döneminden kalan kaleler ve tabyalar bulunuyordu.
Çanakkale tabiri caizse adım adım, adam adam ölüm saçan bir ateş çemberine dönüştü. Savaşın en kanlı cephesinde insanlar bir nevi ölüm bölüştü.
İngiltere ve Fransa bu saldırıyı gerçekleştirdiklerinde henüz Osmanlı’ya resmen savaş ilân etmemişlerdi. Bu saldırıdan çok geçmeden, iki gün sonra, 5 Kasım 1914’te Osmanlı’ya resmen savaş ilân ettiler. Ve harbin en önemli cephesi olan Çanakkale bu şekilde açıldı.
Ve bir gün sonra, tarihler 3 Kasım 1914’ü gösterdiğinde, Rusya’nın müttefiki konumunda olan İngiltere ve Fransa savaş gemileri ile Çanakkale Boğazı’na gelip tabyalarımızı bombaladılar. Ve bize fiilen savaş ilân ettiler. Bu saldırı neticesinde Seddülbahir, Orhaniye, Kumkale ve Ertuğrul tabyalarımız zarar gördü.
Son sistem donanıma sahip olan bu gemiler İstanbul’a getirildi. Bir süre sonra Osmanlı bu gemilerle Karadeniz’e açılarak, Rus limanları bombaladı. Bu bombalamanın ardından, tarihler 2 Kasım 1914’ü gösterdiğinde, Rusya Osmanlı’ya savaş açtı.