Haruki Murakami: Postmodern edebiyatın çekik gözlü Dali’si
FavoriteOkuma listeme ekle
“Neyin en iyi olduğunu kim söyleyebilir? İşte sırf bu nedenle, mutlu olma şansı nerede karşınıza çıkarsa çıksın, başkalarını hiç umursamadan yakalayın onu. Zamanla anladım ki böyle bir şans hayatta iki, üç defadan çok çalmıyor kapımızı ve eğer onu elimizden
Arkadaş Zekai Özger
Beyaz Ölüm Kuşları
Sonra bir gün anneler de ölür
Böcekler ve kertenkeleler ölür
Boşalır suyu havuzun kum seddi yıkılınca
Sivrisinekler ve kağıttan kayıklar ölür
Sonra o gün çocuklar da ölür
Biz hepimiz önce küçük bir çocuktuk
Sevgiye dair....
Mumun yanına oturmuş, kıpırdanan alevlere içini dökerken yanaklarından yaşlar süzülüyor ve mırıldanıyordu:
-Ey sevgili! Hayalin gözümde, ismin dilimde, sarayın kalbimde... Peki ama nereye kayboldun?!. Gözlerim her yerde seni arıyor, hâlbuki işte gözbebeğimdesin; kalbim durmadan seni özlüyor, hâlbuki işte bağrımın içindesin.
Sevgili Peygamberim!
Bu yazıya başlamadan sizin o mübarek ellerinizden öperim. Bu mektupta size duyduğum sevgi ve saygıyı belirtmek; sizin hayatınızdan ve bazı özelliklerinizden bahsetmek istiyorum. Bunları yazarken de çok duygulanıyorum.
Siz, Allah (c.c.)'un en sevgili kulu, son ve en büyük peygamberisiniz. Karanlıkların üzerine bir saadet güneşi
MİSAK MANUŞYAN
Adıyamanlı Misak
Artun Mimar, II. Dünya Savaşı’nda Fransa’da Naziler’e karşı direnişin sembol ismi olan Adıyamanlı komünist militan ve şair Misak Manuşyan’ı kurşuna dizilmesinin 69. yılında bizlere yeniden hatırlatıyor.
Artun Mimar
Bazıları onu gamlı bir şair olarak tanır, bazıları bir komünist çetesi lideri, bazıları ise düşmana karşı mücadele
Kadın
Yani psikolojik sorunu hiçbir meslek örtmeye yetmezken, biz birilerine güvenmeye zorladık onu. Doğduğunda anne-babaya güven; okulda öğretmene, hastalandığında doktora, evlendiğinde kocana... Hep uğraştık; dudaklarını sıkıca kapayıp inanmamaya zorladık kendimizi ta ki o tabanca, kurşunu özgür bırakıncaya dek... Zaten hep o anda gelir akıl başa, onu
hayat insana asla acımaz.
hayatta hiçbir şey için taviz verme. verdiğin her taviz, hayalinden bir parça alır götürür. sonunda amacına ulaşırsın belki. ama hayalinden geriye tek bir parça bile kalmamıştır.
işte aynen böyle oldu. hayalini kurduğum, gerçekleştirmek istediğim ne varsa el birliği ile içine sıçtılar. artık hayal kurmaktan yoruldum.
Noviembre (Kasım) https://youtu.be/afJuwtX6nz0
İspanyol yönetmen Achero Manas'ın 2003 yapımı filmi, Noviembre(Kasım) mutlaka izlemenizi tavsiye ediceğim bir filmdir.Filmin, konusu bir grup tiyatro aşığı idealist gencin, insanların birbirleri için karşılıksız hiçbir şey yapmadıkları, aşırı bireyci doksanların son dönemini eleştirmesi üzerine kurulmuştur.Ve sanatın duvarlar arasında değil daha
V’eda
Gerçekliğin içinde veya hayalimde bile değilken neredeyim ben? Ne aradığıma dair herhangi bir fikrim yok. Belki de böylesi iyidir derken o kadar uzaklara düşüyorum ki kendimi labirentin en başında buluyorum. İşte öylesine uzak yaşadığım duruma, öylesine uzak şeylere karşı bir ilgi uyanıyor içimde. Dikkatlice sokulup kulak kabartıyorum. Koyu
Kader
( Adam koltukta yatmaktadır. Elinde ısırılmış elma vardır, elinden kaymış düşmüştür. Etraf dağınık, kağıtlar etrafa saçılmıştır. Kapı çalar, adam dayanamaz kapıyı açmaya gider. )
ADAM – Ben sana kaç sefer diyeceğim Azray?. ( Şaşkın ) Siz kimsiniz?.
KADIN – Özür dilerim, apartman ışığına basacaktım ama sizin zile basmış oldum.
ADAM – Önemli