Boğazım düğüm düğüm… Kalbim hüzünlü… Toprak Ana hiç unutmayacağım seni. Söylenecek söz çok fakat sözün bittiği yerdeyim sanki… Neden savaş ? Bunu hiç anlamadım ve anlamayacağım. Onca yaşanmışlık, çile, acı, sevinç, keder, çaresizlik… hepsini bir kitaptan yaşar mı insan yaşadım. Ve bir kez daha üzülüyorum savaş gerçeği için her an ve zamanda insanların, doğanın, dünyanın içinde kendisini bulabileceği savaş… İyi ama neden? Neyin hırsı, kini, intikamı, doymak bilmezliği? Sınırlı bir yaşamda neden onca acı? Mutluluk içinde yaşamak daha mı zor? Bunu hiç anlamayacağım. Kalbimde ölümsüz bir yere sahip olan kitap iyiki yollarımız kesişti, okudum seni.
