tabusal teoriler serisinin ikinci kitabıydı ve ilk başlarda çok sıkıldığımı itiraf etmem gerekir (okumak istemediğimden bir köşede okuma hevesimin geri gelmesini beklemişti, neyse ki bu çok uzun sürmedi). yazarın bazı şeyleri fazla abarttığını düşündüm. ilk kitapta yaşadığım heyecanı bu kitabın başlarında bulamadım ne yazık ki. ancak sonu öyle güzeldi ki yazar okuyucuya kendisini affettirmeyi başarmıştı diyebilirim. mutlu sonları hoş bulmayan ben, bu kitabın sonunu beğenmiştim. (spoiler yok :'))
okuduğum "en" iyi kitap değildi ama güzeldi. (belki ben de nihan gibi (kitabı okumayanlar için bilgilendirme: nihan kitabın ana karakterlerinden biri) "en"leri olan biri değildim.)
.
.
not: ilk kitap incelememdir. kötü yorum yapıp hevesimi kırmayın :')
