Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Sailə
Sailə
@ssai1a
İlyas Əfəndiyevdən oxuduğum ilk kitab idi və çox şadam oxuduğum üçün. Kitab sadə dildə yazılıb,axıcıdı,dialoqların səmimiyyəti insanda gözəl hisslər oyadır. Əsərdən Azərbaycan qoxusu gəlir desəm yalan olmaz. Kənd həyatı,insanların bir-birinə səmimi münasibəti,hörmət,sevgi çox gözəl əks olunub.
Və baş obraz Nuriyyə.. əsər onun dilindən söylənilir.
Teatr institunu bitirəndən sonra artist olmaq xəyalı ilə yaşayan gənc qız, Güney qışlaq kəndinə göndərilir və xəyallarına "əlvida" deyərək gedir, orada keçmiş məhəbbəti ilə qarşılaşır.
Çox başqa qalacaq yaddaşımda bu obraz,qəlbimdə xüsusi yer açdı özünə.
Nuriyyə insanların hisslərinə,düşüncələrinə özündən çox dəyər verən,onları xoşbəxt etməyə çalışan, öz dərdini öz içində yaşayan, sevdiyi xoşbəxt olsun deyə əlindən gələni edən, ona olan sevgisini özünə ən böyük səadət hesab edən fədakar bir qadın obrazıdır. O hər zaman taleyi ilə barışdı, buna görə içində çox savaşlar yaşadı. Uğradığı haqsızlıqlara da öz gücü ilə,qəlbi ilə qalib gəldi.
Kitabın çox hissəsi özü ilə olan monoloqlarıdır:
"Sən uşaqlıqdan qəm-qüssənin ağır yükünü daşımağa öyrənmisən, həyatının ağır günlərində taleyindən şikayət eləməmisən. Sən dözümlüsən. Bu qaydadır: həyat özü həmişə dözümlülərin yükünü artırır."
"Qaldı ki mən... Mənə bundan artıq bir şey lazım deyil. Məgər sənin səadətin mənimki demək deyilmi? Mən ölsəm də, xoşbəxtəm, qalsam da!"
Ümid edirəm, sən xoşbəxtsən, Nuriyyə.
Kitab iki insanın həyat hekayələrinin relslərlə bağlılığı və sonda orada intihar edərkən yollarının kəsişməsidir.
Həmçinin müharibələrin insan həyatında qoyduğu izlər,çətinliklər bütün dərinlikləri ilə təsvir olunub. Buna baxmayaraq, yaşamağa çalışan,sevdikləri üçün həyata tutunan qadının gücündən bəhs edilir.
"Sevdikləri üçün canından keçmək asandır,lakin sevdikləri üçün yaşamağa-uzun illər boyunca hər gün ölüb-dirilərək yaşamağa yalnız həqiqi sevgini dadanlar qadirdir."
Kitab haqqında düşüncələrim o qədər çoxdur ki,harda başlayıb bitirəcəyimi bilmirəm. Rövşən Abdullaoğlunun oxuduğum ikinci kitabı idi və ilkində olduğu kimi çox bəyəndim. Kitabda insan münasibətləri,sevginin bütün mənaları çox gözəl bir şəkildə təsvir olunub. Bir tərəfdə sevgisizliklə böyüyən insan və bunun törətdiyi fəsadlar,digər tərəfdə nə qədər çətinlik görsə də həyatı sevməyə,ona inanmağa davam edən "mələk". Nəticədə o "mələk" həyatdan ümidini üzmüş insanı yenidən həyata qaytarır.
Kitab insanları təkcə sevməyi deyil, eyni zamanda onu göstərməyi öyrədir. Göstərilməyən sevgi hiss edilmir,insanın gələcək həyatına təsir edir və böyük səhvlərə,deyilməmiş sözlərə,yarımçıq həyatlara, ən əsası peşmançılıqlara səbəb olur...
Və həqiqətən yaşam boyu bir insanın belə həyatına toxuna biliriksə,onu yaxşı yöndə dəyişdirə,üzünü güldürməyə səbəb ola biliriksə bu əsl sərvətdir.
-Villi,xoşbəxt olmaq üçün on saniyə yetər.
-Necə?
Həmişəki kimi gülümsəyib:
-Mənim kimiləri düşünərək,-deyə cavab verdi.
