Okur Takip Önerileri
Kendi dünyamdan çıktığımda basit cümlelerin öznesi oluyorum.
Sayfa 14Kitabı okudu
İstanbullular bir Ankaralıyla konuşurken sürekli gülümsüyor. Sanki siz az önce gülünç, çocukça bir şey söylemişsiniz ya da yapmışsınız gibi şaşkın ama bağışlamaya hazır bir edayla gözlerinizin içine bakıp gülümsüyorlar.
Sayfa 9Kitabı okudu
Şu sonsuz, şu yıldızlı semanın altına,
Kazın mezarımı, gömün beni oraya.
Mutlu yaşadım, öldüm yine mutlulukla,
Vasiyetim var size buraya yatarken.
İsterim taşıma kazınsın şu dizeler:
İçinde yatanın özlemiydi bu makber;
Avcı dağdan buradaki evine iner,
Denizci yine bu eve döner denizden.
Sayfa 502Kitabı okudu
