Nakledildiğine göre büyükler, bir müslümana eziyet ettiklerinde (ona kefâret olarak) abdest alıyorlardı.
Hatta biri şöyle demiştir: "Çirkin bir kelimeden sonra abdest almam, bana temiz yiyeceğin sebep olduğu tuvaletten sonra abdest almamdan daha sevimlidir.”
Abdullah b. Abbas (radıyallâhu anh) demiştir ki: “Hades iki çeşittir: Biri avret yerinden, diğeri de ağzından çıkar (ki bu kötü ve çirkin sözlerdir)."