Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
"Seni felsefi açıdan yetersiz buluyorum."
Albert Camus'nun 1951 yılında "Başkaldıran İnsan"ı yayımlamasından sonra -daha sonra 'son iyi arkadaşımdı' diyeceği- Camus'ya açık mektubunda böyle yazıyor Sartre... Camus, naif bir kişiliğe sahip olmasaydı ve saldırgan bir üsluba sahip olsaydı, "Seni romancı olarak yetersiz buluyorum." şeklinde bir cevap yazabilirdi ve bu kitabı örnek gösterirdi.
Jean Paul Sartre, 1939'da yazdığı bu kitaptan önce "Tersi ve Yüzü"nü okumuş mudur, bilmiyorum ama gerekse "Tersi ve Yüzü", gerekse "Sürgün ve Krallık" bu kitaptan çok daha büyük eserlerdir.
"Duvar" kitabındaki hikâyelerin, Sartre'ın "Varoluş, özden önce gelir." ifadesini açıkladığını söyleyebiliriz. Nasıl planlar olursa olsun, nasıl idealler olursa olsun, varoluşun insan için birinci önemde olduğu ve tüm planların da varoluş ideali altında ezildiği Sartre'ın en önemli dayanak noktası.
Bu tarzda yazılan bir kitaptan bahsetmek zor çünkü ciddi bir inceleme için hikâyelerin içeriğinden bahsetmek gerekir. Bunu yapmak da bana uygun düşmez. Sartre'ı anlamak için iyi bir okuma seçeneği olabilir ama bir başyapıt da değil benim gözümde.
Kitapta, yer yer fazla sayılabilecek derecede erotizm olduğu söylenebilir, bunu belirtmeden geçemeyeceğim.
Her zamanki gibi betimlemelerinin fazlalığıyla hafif sıksa da seni ufacık bir cümle ile bile saatlerce düşündürebilen bir kitaptı. Derin anlam dolu ince ama etkili...
Sürgün ve Krallık, altı tane öykü barındıran bir kitap.Acıma,güçsüzlük,iyilik ve kötülük gibi insanın temel durumlarını ve davranışlarını ele alıyor.Bu altı öyküde en çok ‘Konuk’ ve ‘Jonas ya da Resim Yapan Ressam’ hikayeleri hoşuma gitti.
Genellikle bir kitabı okumaya başlamadan önce pek yorumlara bakmayı tercih etmiyorum, olumlu-olumsuz düşüncelerin beni etkileyip kitaptan alacağım hazzı etkilemesini istemiyorum. Ne var ki, bu sefer okusam mı okumasam mı diye kitaplık önünde düşünüp dururken yorumlara bakayım da karar vereyim dedim. Genel anlamda okuduklarım kitabın anlaşılmasının zor olduğu ve betimlemeler ile dolu olduğuydu. İşte bu dedim, doğru tercih. :)
Kitap 6 öyküden oluşuyordu, ben her birini sevdim, hepsini anladın mı peki derseniz, elbette ki benim de anlamlandıramadığım birçok nokta oldu. :) İçlerinde bazı öyküler belli bir olay örgüsü dahilinde ilerlediği için anlaşılırlığı daha iyiydi, ben ne okudum acaba dediğim zamanlarda ise duyguların aktarımına kendimi bıraktım diyebilirim, yalnızlık, çaresizlik, yabancılaşma, düşüş vb kavramların okuyucuya geçişindeki kelime seçimleri ve betimlemeler ile bir nevi gözlerinizin önünde resmetmesi en sevdiğim durumdu.
Yeni başlayanlar için sonralara saklanabilir, diğer kitaplarına öncelik vermekte yarar var, bir de öyküleri arka arkaya okumak yerine günlere yayarak okumak daha iyi gibi geldi bana, çünkü ifadelerin yoğunluğundan olsa gerek bazen satırlar daha fazla gitmiyordu, soluklanma ihtiyacı hissettim :)
Albert Camus’un okunması ve sindirmesi kolay olmayan ve içerisinde altı öykü barındıran Sürgün ve Krallık kitabında, bireyin absürdizm ile ilişkisini soyut bir düzlemde ele alıyor. Kitabın Camus’ya giriş için doğru bir tercih olmadığını da belirtmek isterim; ancak mutlaka okunmalı.
147 sayfalık bir kitap olmasına rağmen kısmen zor okunan bir kitap diyebilirim. Klasik bir Albert Camus eseri bence. Dili oldukça ağır, ağdalı, betimlemeleri yoğun, bağlantıları farklı.. 6 bölümden yani 6 hikayeden oluşuyor kitap. Bazen hikayelerin kendi içindeki akışını kaçırabiliyorsunuz o yüzden çok dikkatli ve hikayeleri farklı farklı zamanlarda okumakta fayda var.