Sevinç Yakar
@svncckvc
noktalama işaretlerinin görevini kendi belirleyen biri
35 okur puanı
Ağustos 2021 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Dört elle sarıldığımız birçok
kıymetlerin; uğrunda, sahici bir insan gibi kalbimiz ve kafamızla yaşamayı feda ettiğimiz binlerce sözde mühim olan şeylerin ne kadar kolay fırlatılıp atılabileceğini bana öğreten Yusuf! Benden de sana selam olsun.
Sayfa 72 - venedik yayınlarıKitabı okudu
Bir kitap okudu
376 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
8 günde okudu
Okur Takip Önerileri
dışımızdaki değerlerin koyduğu amaçlara ulaşmak için çabalıyoruz ama bu arada içimizdeki değerleri unutuyoruz; hayatımızdaki kopukluk buradan gelmekte.
Sayfa 204 - doğan kitapKitabı okudu
yaşanacak bir tek hayatınız var
Sayfa 204 - doğan kitapKitabı okudu
Bir kitabı yarım bıraktı
insan her şeyi unutarak yaşayabilirdi ama her şeyi hatırlayarak yaşayamazdı.
Sayfa 305Kitabı okudu
Ölüm Üzerine
...
“Her insan bedeninin çürüyeceğini bilir ve bundan korkar.” dedim.
“Ama çoğu insanın ruhu gövdesinden önce çürür; nedense bundan kimse korkmaz!”
... “Ama inan bana, insanların çoğunun ruhu, bedeninden önce çürür. “
Sayfa 236 - doğan kitapKitabı okudu
İnsanın en kötü yalanı, kendine karşı olanıdır.
Sayfa 222Kitabı okudu
“Hayatta insanların başına gelebilecek en kötü şeylerin ölmek ve öldürmek olduğunu mu sanıyorsun?”
Sayfa 111Kitabı okudu
her seyi insanlara anlatmak manasizdir.
insan yaşadığı ve hissettiği şeyleri bir noktaya kadar anlatabilir ve anlaşılabilir bu yüzdendir ki insanlar çok fazla cümleyle anlatmaya çalışırlar bir şeyleri,daha iyi anlaşılacağını sanma, oysa bu durum hiçbir zaman böyle değildir hakikatte.
anlatmak istediğiniz şeyi karşınızdakine anlattığınızda ‘anlamak istediğini’ anlayıp ötesine geçemeyecektir.
işte tamda bu haldeyken sizi konuşmadan anlayacak birine/bir şeylere ihtiyaç duyarsınız.
Şüphe başlangıçtır, karar nihayet
Zamanı zamana etme şikayet
Kaçmak kurtuluştur diyorsan şayet
Beraber kaçalım tut ellerimden.
Abdurrahim Karakoç
...
Sonra siyah ve çocuk gözlerini karşısındakine dikerek fısıldadı:
-Yoksa gelmem diye mi korkuyorsun?
Yusuf başını salladı:
-Gelirsin...Biliyorum...
-Öyleyse neden bırakmıyorsun?
-Lüzumu yok! dedi. Sonra dudakları titreyerek ilave etti:
-Ne olursa olsun artık seni hiç bırakmayacağım!
Sayfa 128Kitabı okudu
