Karşıyaka’nın üç gülü
.
Asılmış bir al umuttan
Karagücün korku dalında
Şu can topraktaki üç fidan ölü.
Ve artık Ölmezliğin son boyutundan
Göverir yeşil bahar yağmurlarında., Denizgülü, Yusufgülü, Hüseyingülü
Ölümdür kimileyin kavganın tek ödülü.
Tahsin Saraç
Sayfa 645 - Boyut Yayın GrubuKitabı okudu
Yalnızlığımız kolkola
İki demek anlamsızca
Öyle yakınsın bana!..
Sayfa 51Kitabı okudu
Öyle bir sessizlikte sönmeliyim ki
Toprak bile duymamalı gömüldüğümü.
Sayfa 47Kitabı okudu
Sevmek ölüşmektir bir özge benle
Büyütür tanrısalı kişi öldü mü.
Sayfa 47Kitabı okudu
Yolların taşına değil
Yüreğimin yaşına bak
Beni öl.
Sayfa 32Kitabı okudu
Tanrıya ilk yakaran, doğayı ilk selâmlıyandır
Sayfa 22Kitabı okudu
Sıcamıştı öçler, alınmadık alınacak
Çekilmişti bıçak-öfke
Savaşkanlar inanç inanç vuruşuyordu.
Ölüm bir ak çiçek taa ötelerde
Açlık ve kemiklerden sızan bir yorgunluk
Gömütü yatak gibi aratıyordu.
Sayfa 20Kitabı okudu
Ve ardımda sıradağlar gibi eski sevgililer
Yürürüm hiç eksilmeden
Geriye baş çevirmeden.
Tirşe ışınımlarıyla çağların
Taaa Mansur'dan, Nesimi'den, Pir Sultan'dan gelirken
Bir ölümle bincek göveririm ben.
Sayfa 11Kitabı okudu
Uçururum
Gecenin en karasından
Tan üzre
Bir alay çimçiçek kuş
Kanatlarından kurtulmuş.
Sayfa 11Kitabı okudu
Kaç seviden kurşun yesem
Göveririm kendi külümden, yeniden.
Sayfa 8 - Gövermek: yapraklanmak, yeşermekKitabı okudu