Sanma şâhım herkesi sen sâdıkâne yâr olur
Herkesi sen dost mu sandın belki ol ağyâr olur
Sâdıkâne belki ol bu âlemde dildâr olur
Yâr olur ağyâr olur dildâr olur serdâr olur
Yavuz Sultan Selim’in yazdığı bu şiirin özelliği; soldan sağa ve yukarıdan aşağı okunduğunda mısraların aynı olmasıdır. Yani dizelerin ilk kelimeleri birinci dizeyi, ikinci kelimeleri ikinci dizeyi verir…
Müslüman olarak öldükten sonra, ne şekilde can verirsem vereyim, önemli değil. Çünkü bütün çektiklerim, Allah ve Resûlullah sevgisi içindir. Cenâb-ı Hak dilerse, parça parça edeceğiniz vücudumun zerresini, lütuf ile Cennetine nâil eyler.
Bu fikir ve ruh haliyle bu dünyanın Müslüman beldeleri yüzyıllar boyunca dingin bir dönem yaşadı. Ne zamanki bu düşünceden vazgeçildi işte ondan sonra dünyanın felaket dönemi başladı. Allah'ın ipine sarılmak varken biz ipi kopardık.
Ama burada gereksiz bir soru soruyordum kendime: "Hangisi daha iyidir,kolay elde edilmiş bir mutluluk mu, yoksa insanı yücelten acılar mı? Evet,hangisi daha iyidir?"