"Bir gün biri beni severse, en azından kan akıtmadan ona dokunabilmek hoş olacak."
Ziri kalbimi çok kırıyor. Kitapta en üzüldüğüm karakter
Sadece şimdiki zaman vardı ve şimdiki zaman sonsuzdu. Geçmiş ve gelecek, sonsuzluğun bizi delirtmemesi için gözümüze taktığımız at gözlükleriydi.
Sayfa 582Kitabı okudu
Hayatta olan herkesten daha çok yıldız gördüm.
Görebileceğimden çok daha fazla yıldız öldürdüm. · ⋆
Hayat en umutsuz anlarda yaşama arzusuna kanca atardı.
Sayfa 400Kitabı okudu
Efsanelere göre Kimeralar gözyaşından, melekler kandan doğmuştu ama şu anda hepsi pişmanlığın çocuklarıydı.
Sayfa 338Kitabı okudu
"Hayatını şekillendirip hükmedecek arzularınız konusunda özenli olmalısınız, Prenses. Savaşmaktan daha önemli işlerimiz var."
Sayfa 311Kitabı okudu
Sıralı olan insanlar, düşman edilmemeli
Neredeyse ustalaştığı sır saklamanın ilk kuralı buydu: Sorularla karşı karşıya kalmamak için soru sorma.
Sayfa 6Kitabı okudu
Umutsuzluğu meyvesini vermişti ve bu çelikten bir meyveydi.
Sayfa 253 - Hurricane, FleurieKitabı okudu
Hepsi insanlık adına düş ve kâbusların başrolündeki kıyameti başlatacak savaş için uçmaya hazırdı.
Belki de tam tersiydi.
Sayfa 253Kitabı okudu
"Kendim için hiçbir şey istemiyorum, Karou. Kendim için hiçbir umudum olmadığı gibi bağışlanma gibi bir beklentim de yok."
Sayfa 224Kitabı okudu
"Aramızda bir sürü ölü var, ama onlardan özgür kalan ruhlar değil de bileğimizdeki prangalarmış gibi konuşuyoruz."
Sayfa 223Kitabı okudu
"Ruhun nasıl kaybolmuş gibi yapılabilir ki?"
"İnandığın her şeye ihanet edersin. Matemini intikamla boğarsın. Kimse kalmayana kadar öldürürsün, öldürürsün, öldürürsün. "
Sayfa 222Kitabı okudu
Özlemi göğsünün ortasındaki koca bir delik gibiydi. İki dünyada da Karou'ya tekrar tekrar âşık olmaktan başka bir şey istemiyordu.
Sayfa 221Kitabı okudu
Korku gibi umutsuzluk da her an pusuda yatıyordu.
Sayfa 179 - ARTEMİSKitabı okuyor