İsis, Mısır Mitolojisinde Nut ile Geb’in kızı, Osiris, Seth ve Nephthys’in kardeşi, ikizi Osiris’in eşi ve Horus’un annesi olup, Ast, Aust, Eset veya Aset (Au-set ‘taht’) adlarıyla da bilinmekteydi. İsis, anneliğin ideal formu olmasının yanı sıra tabiat ve büyünün koruyucusu kabul edilen yeryüzü ve yağmur tanrıçasıydı. Osiris kültü MÖ 2. Binyılda Horus efsanesini de kapsayınca bu dönemden sonra Horus’un annesi olarak tasvir edilmiş, aynı zamanda firavunların kutsal anası ve koruyucusu, tahtın kişileştirilmiş formu, firavunun gücünün de kaynağı sayılmıştır.
Unt adıyla da bilinen İsis, “Tek Tanrı”, “Tanrı ve Tanrıçaların en büyüğü”, Tanrıların Kraliçesi”, “Dişi Ra”, “Dişi Horus”, “Yeni yılın Hanımı”, “Güneşi Doğduran”, “Gökyüzünün Hanımı”, Gökten Işık Veren” gibi lakaplarla adlandırılmıştır. İsis ayrıca yaptığı işlerle ilişkilendirilerek Ankhet (Hayat Veren), Ament (Gizli tanrıça), Anukis (Suyun bereket veren gücü), Kekhet (Tarlaların tanrıçası), Khut (Işık veren), Renenet (Hasat tanrıçası), Satis (Nil nehri taşkının hayat veren suları), Tkheft (Tanrılara sunulan yiyeceklerin tanrıçası), Thenenet (Ölüler Dünyası Duat’ın büyük tanrıçası), Usert (Yeryüzü tanrıçası) lakaplarını almıştır.
Kimi yazarlar tanrıça İsis ile genç Horus tasvirlerinin Hıristiyan sanatındaki Meryem ve çocuk İsa konulu resimlerin atası olduğunu iddia etmişlerdir. Ayrıca Erken dönem Hristiyanlar tanrıçanın lakabı olan Gökyüzünün Hanımı ifadesini Meryem Ana için kullanmışlardır.