İyileşerek çalışmak yerine, çalışarak iyileşmek daha sağlam olanıdır.
İnsan bir kere bilenmeye görsün, yapabileceklerine kendisi bile inanamaz.
İnsan birini sevmiyorsa o kişi feriştah da olsa göze hoş gelmez.
İnsanlar dönem dönem değişir
Ah çocuğum, bu dünyada yeryüzünde bir yer işgal ettiği, yürüdüğü, konuştuğu, ağladığı, sevdiği halde görünmeyen o kadar insan var ki! Ezilen, çiğnenen, lanet ömrünün bir an önce bitmesini isteyen nice insan...
İnsansın, nihayetinde korkuyorsun.
Bir insanı öldürmek için kanını akıtmak, nefesini kesmek ya da onu zehirlemek gerekmiyordu. Lanet ruhunu delik deşik edince de ölür insan.
Ölüm güzel değildir, yaşamaktır güzel olan.
Kader hiçbir zaman zorlanmamalı. Bir şeyi ne kadar çok istiyorsan ve o şey senden ne kadar çok kaçıyorsa, olmadığında bir hayır vardır. Ama sen ille de olsun istiyorsan, her şeye rağmen , o şey olur.
Herkes kendi iniltisini duyar. Herkes kendine acır bu dünyada. Biri sana derdini anlattığında için acıyorsa, aynı şeyi yaşamaktan korktuğundandır. Ruh anında empati kurar ve sen bile fark etmeden o olayı sana yaşatır. Sonra sende acırsın. Kendine acırsın, karşındakine değil.
En kötüyü tanıyan, iyiyle karşılaştığında sevinir, daha kötüsüyle karşılaştığında şaşırmaz.
Herkesin içinde gizli kalmış ıssız bir mezarlık var. Keşfedilecekleri günü bekleyen ürkütücü hikayeleri var bu mezarların. Genlerle nesilden nesle aktarılan hikayeler.
Yağmurlu bir günde, sevdiğimle pencere önünde oturmanın nasıl bir şey olduğunu bilmek isterdim.
Ademoğluna verilmiş en büyük ceza, sevdiklerinin gözünün önünde yaşlanıp ölmesini seyretmektir.
Yine ağladı ama hiç gözyaşı dökmedi. O gözyaşlarını her gece bir taş misali battığı bir hüzün kuyusuna, içindeki boş yere akıttı.
Sayfa 327 - Inej GhafaKitabı okudu
