Tekrar tekrar okuduğum nadir kitaplardan biri, Simyacı. Simyacı’yı 3. okuyuşumdu. İlk defa lisedeyken okumuştum, ablamın kitaplığından alıp. O zamanlarda çok etkinlendiğimi hayal meyal hatırlıyorum. Ama tam idrakini şimdi anlıyorum galiba. Belki de şimdi bile anlayamadım, kim bilir. :) Belki bundan 10 yıl sonra okuduğumda yepyeni anlamlar çıkaracağım hayat deneyimimde. Zaman zaman umutsuzluğa düştüğümde altını çizdiğim yerleri açıp okurum. İçimi umut dolduran kitaplardan. Hep iyiye inanmaya çalışan bir insan olduğum için böyle kitapları okumaya ihtiyaç duyuyorum. Bence gençken okunabilecek kılavuz bir kitap. Şanslıymışım ki bu kitabı okumuşum lisedeyken ve içimdeki korkusuz çocuğa umut doldursun, cesaret versin diye 25 yaşında tekrar okudum. Kitaptan bir alıntıyla bitirmek istiyorum: Evren’in Ruhu’nun, Tanrı’nın Ruhu’nun, kendi ruhu olduğunu gördü. Her şey, bir ve tek şeyin belirtisidir. 1-2 gününüzü ayırıp okumanızı şiddetle tavsiye ederim. Keyifli okumalar
