"Bu içinde, ruhunda çok derin, uzak bir yerlerde olup bitiyordu. Kendini bıraktı: Bir bakıştan başka birşey kalmadı geriye. Yepyeni, tutkusuz bir bakış, basit, sıradan bir şeffaflık. Sevinçle, "Ruhumu kaybettim diye düşündü."
s.413]
-
Jean Paul Sartre, Yaşanmayan Zaman