Su

Su
@tektasakligurur
Unutmayı ceza gördüler,unutmak lütuftu; en çok hatırlamak istediğim insan,seni göğüs kafesi mezarlığında tuttu.
Reklam
Çünkü ev bazen dört duvarı ve bir çatısı olan tuğla yığınları değildi. Ev bazen insanlardı.
İçine dünyaları sığdırdığı iki gözü, şimdi hiç görmemiş biri için gökyüzü.
Sayfa 372Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Nasıl uçacağını öğrenebilirsin ama nasıl düşeceğini öğrenemezsin."
Sayfa 304Kitabı okudu
Pişmanlık, bir kereden bir şey olmaz deyip başladığın uyuşturucu gibidir, seni zamanla zehirler.
Sayfa 111Kitabı okudu
Reklam
Gözleri masmaviydi, karanlığın içinde bir deniz olduğunu düşünecek kadar, dalga seslerini kulaklarında çınlatıp seni bir şizofrene çevirebilecek kadar, çok bakarsan seni o denizin içinde boğabilecek kadar.
Uğultular duyuyordum. Geride bıraktığım enkazın uğultularını.
Sayfa 403Kitabı okudu
Bir şey yaşamış olabilirsin. Birçok şey yaşamış olabilirsin. Herkes yaşıyor... Evet. Senin dünyan başına yıkılsa da, her adımını saatlerce düşünerek yürüdüğün yol alevlerle kaynasa da,koştuğun cadde ortasından yarılsa da,göğüs kafesini titreten depremlerin şehrin öbür ucunda duyulsa da,boğazına gömülen çığlıkların göklere güç verip dünyanın üzerinde şimşekler çaktırsa da... Herkes yaşıyor. Zaman durmuyor mesela. Zaman durmuyor. Zaman durmaz. O an geldiğinde anlıyorsun bunu. O an, o saniye gayet bilinçli bir şekilde kara deliğe kapılıp yok olma isteğin ne kadar gerçekçi ya da içten olursa olsun, bu bir gerçek. Zaman durmuyor. Sen bunu yaşadın,bu dünyanı başına yıktı ve senin için artık nefes alınabilecek bir hayat kalmadı belki ama insanlar yaşıyor. Ve seninde devam etmen lazım.
Sayfa 402Kitabı okudu
Bak,demek istiyorum bazen. Dur. Nefes alamıyorum artık, görmüyor musun? Dur. Ne olursun dur. Çok fazla. Çok... Çok acı. Bak, kelimeler bile yetmiyor anlatmaya. Peki kelimeler bile kifayetsizken benden nefessiz tırmanmamı sen nasıl isteyebiliyorsun? Bilmiyor musun senin dokunduğun merdivenin bana başı kesik halat alacağını, bilmiyor musun geçmişin kafamda vızıldayan hayaletlerinin ayağıma çelme takacağını?
Sayfa 400Kitabı okudu
Hangisi daha acıydı? Yaşarken yenilgiyi kabul etmek mi, yoksa ölürken fark etmek mi?
Sayfa 394Kitabı okudu
Reklam
"En güçlü silah aşkın ta kendisidir. Öldürürken kurşun doldurman ya da tetiği çekmen bile gerekmez."
Sayfa 392Kitabı okudu
"Hayat birinin seni kağıt kadar hafifmişsin gibi ensenden tutup uçurumdan aşağı bırakması kadar, bu kadar. Bu kadar basit"
Sayfa 387Kitabı okudu
"Kırılmış kanatlar, incinmiş kalpler, kaybolmuş ruhlar... Söylesene Siyah Kuğu, sen buradasın diye mi yağmur yağıyor, yoksa bulutlar da mi bize ağlıyor?"
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor, kaldırımlarda yağmur kokusu. Burası Soyhan. Buradan, ıslanmadan çıkamazsın
Dudağımda geçmişin izleri,yüreğimde yitirilmiş umutların sesleri... Ve sen ruhumun katili,hiç dokunmadan öldürebildin beni