Biz insanlar nasıl oluyor da “asılsız rüyalar aleminde aldatıcı bir biçimde kalıcı nesne ve egolarla, egoyu savunmak ve gerçekliğe hükmetmek adına beyhude bir arayışa” yakalanabiliyoruz .
Zaman, yaşadığı sürece insana, hakikate yönelmiş manevi bir varlık olarak kendini algılama imkanı sunar. Tabi bu, insana hem keyif hem de acı veren bir bağıştır.
And, one day
We shall look back and see
It was always those little moments
That mattered the most
Those little fleeting moments
Of innocence
Of happiness
Of laughter and dance.
Athey Thompson