İnsanlar karıştırıyor işleri. Masal anlatmasınlar bize. Ölüm mahkûmu için "Topluma borcunu ödeyecek," demesinler, "Kafası kesilecek," desinler. Hiç önemli değilmiş gibi görünüyor. Ama ufak bir ayrım var arada. Hem sonra, yazgılarının gözünün içine bakmayı yeğ tutan insanlar da vardır.
Sayfa 48 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ve ben bu gece yaşamın belirli bir saydamlığı karşısında artık hiçbir şeyin önemi kalmadığı için ölmek istenebilmesini anlıyorum. Bir insan acı çeker, mutsuzluk üstüne mutsuzluğa uğrar. Katlanır bunlara, yazgısını benimser, iyice yerleşir içine. Saygı görür. Sonra, bir akşam, hiç: bir zamanlar çok sevdiği bir dostuna rastlar. Dostu biraz dalgın konuşur onunla. Evine dönünce, adam kendini öldürür. Sonra gizli dertlerden, bilinmeyen dramdan söz edilir. Hayır. İlle de bir neden gerekirse, dostu kendisiyle dalgın konuştuğu için öldürmüştür adam kendini. Böyle işte, dünyanın derin anlamını duyar gibi olduğum her seferde, onun basitliği şaşırttı hep beni.
Sayfa 45 - Can YayınlarıKitabı okudu
İçinde kendi kendim olmaktan çıktığım bu gece nereye kadar gidecek?
Sayfa 45 - Can YayınlarıKitabı okudu
Adam olmak, önemli olan bu.
Sayfa 43 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yoksullukta bir yalnızlık vardır, ama her nesneye değerini veren bir yalnızlık. Zenginliğin belirli bir noktasında, gökyüzü de, yıldızlarla dolu gece de doğal varlıklar gibi görünür. Ama basamakların dibinde, gök tüm anlamını yeniden kazanır: paha biçilmez bir Tanrı armağanı.
Sayfa 41 - Can YayınlarıKitabı okudu
Her şey bitti mi yaşam susuzluğu sönmüştür.
Sayfa 40 - Can YayınlarıKitabı okudu
Cennetlerin yalnızca yitirilmiş cennetler olduğu doğruysa, bugün içimden çıkmayan şu hoş ve insandışı şeyi nasıl adlandırmalıyım, bilmiyorum.
Sayfa 39 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ölüm herkesin başında, ama herkesin ölümü kendine göre. Olsun, güneş gene de ısıtıyor kemiklerimizi.
Sayfa 38 - Can YayınlarıKitabı okudu
Birdenbire anlar ki yarın da böyle olacaktır, öbür gün de, tüm öteki günler de. Ve bu çaresiz buluş ezer onu. İşte böyle düşünce öldürür insanı. Bunlara katlanamadığı için öldürür insan kendini ya da, gençse, tümceler kurar.
Sayfa 35 - Can YayınlarıKitabı okudu
İçinde kendi kendim olmaktan çıktığım bu gece nereye kadar gidecek?
Sayfa 45 - Can Yayınları
Dinlenmez olmak: insan yaşlandı mı korkunç olan budur. Onu sessizliğe ve yalnızlığa mahkûm ediyorlardı.
Sayfa 33 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yoksullukta bir yalnızlık vardır, ama her nesneye değerini veren bir yalnızlık.
Sayfa 41 - Can Yayınları
Ölmek daha iyiydi. Öyle ya, birine yük olmaktansa, ölmeyi yeğ tutardı.
Sayfa 30 - Can YayınlarıKitabı okudu
…geçmiş bir mutluluğu değil, garip bir duyguyu anımsıyorum.
Sayfa 40 - Can Yayınları
Her şey bitti mi yaşam susuzluğu sönmüştür. Bu mudur mutluluk dedikleri? Bu anılar boyunca ilerlerken her şeye aynı sessiz giysiyi giydiririz, ölüm de renkleri soluk bir tuval gibi görünür. Kendi kendimize döneriz. Sıkıntımızı duyarız, böyle daha çok hoşlanırız kendimizden. Evet, mutluluk belki de budur, acımalı mutsuzluk duygumuzdur.
Sayfa 40 - Can Yayınları