Duyularımız, dış dünyanın yalnızca küçük bir bölümünü algılamamızı sağlar. Ancak belli bir mesafe kadar işitebiliriz. Birbirimizi anlayabilmek için duyusal algılarımızın ötesine ulaşmalıyız.
Bir şeyler oluyormuş izlenimi uyandırmak için giderek daha tuhaf şeyler yapıyor insanlar.
Sayfa 277Kitabı okudu
Daima bir şeylerle meşgul olan bir insan kuruntuya kapılmaz.
Sayfa 329Kitabı okudu
Nietzsche gece aradı, Van Gogh gece çizdi, Einstein gece düşündü, Dostoyevski gece yazdı, Tesla gece buldu; varlığın var olduğuna gece kanaat getirdi. Bkz. Miraç gecesi, Kadir gecesi vs. vs.
"İnsanlar hayatları boyunca para biriktiriyorlar ama bunu yaparken en önemli şeyi ıskalıyorlar: Hayatın kendisini.."
Sayfa 312Kitabı okudu
Bir seferinde Voltaire'in denemelerini okumaya başladım ve
tam korktuğum gibi bir günde yetmiş iki fincan kahve içerek bunları yazan yaratığın okunmayacak kadar küçük yüz tane daha cildi olduğunu öğrendim. Bunun
bitirilmesi gerekiyordu. Ancak son kitabı bitirdiğimde çok mutluydum ve "Bir daha asla!" dedim.
Yürürken adımlarımı sayıyor, çorba kaselerinin, kahve fincanlarının
ve yiyecek parçalarının hacimlerini hesaplıyordum. Bunu yapmazsam yemeklerimden zevk alamıyordum. Tekrarladığım her davranış ya da işlem üçe bölünebilmeliydi ve eğer hata yaparsam saatler sürse bile her
şeyi tekrar baştan yapmam gerekiyordu.
Modele, çizime ya da deneye ihtiyacım yoktu. Her şeyi kafamda sanki gerçekmiş gibi canlandırabiliyordum. Böylece farkında olmadan, buluşsal kavramları ve fikirleri somutlaştırmanın bana göre yeni bir yolunu geliştirmeye başlamaktaydım ki bu radikal bir şekilde salt deneyselliğe zıttı ve bana göre çok daha hızlı ve etkiliydi.