Derdi kişiler değil, zihniyetlerdi.
Televizyondan nefret ediyordu. Teknolojinin
bir iblis olduğunu anlamıştı.
Bazen hiçbir şeyden yılmayacak kadar gücüm
oluyor. Bazen çok aciz oluyorum.
Bütün bu düşüncelerim, bir yıla
yaklaşan sürenin sonunda vardığım çıkış yolu yalnız ve yalnız
edebiyat. Sevdiğim kitapları yeniden okumak, sözcükler, dünyayı
sözcüklere çevirerek algılamak. Bunun dışında her birey bana
çözümlenmeyecek bir dünya gibi görünüyor.
Nişanı kutlarım. Belki mutlu ve aşk
dolu bir yaşam geçirir. Olur ya. Bunu ona dilerim. İnsanm böyle
bir gençlik aşkı ile evlenmesi güzel sonuçlara da varabilir.
Annenin durumu yürekler acısı. Gerçekte insanm durumu
yürekler acısı. Bilinçsiz yaşayan, bilinçsiz yiten bir insan desem,
sert mi söylemiş olurum? Ölümünden birkaç hafta önce gördüğüm
Peter Weiss o denli başka idi ki. O insanı tanıyabilmem,
bu yılın en büyük kazancı oldu.