Bu ne biçim dünya yahu? Millet aya çıkıyor ve dünyanın çevresinde lamba görmüş tatarcık misali fırıl fırıl dönüyor, ama yeryüzünde artık kanuna ve nizama aldıran yok.
“Gerek yok
umutları incitmeye,
Hayalleri kırmaya, hayatları yıkmaya.
Yormaya parçalamaya gerek yok.
İnsan olmak, hayatta yaşıyor olmak başlı başına bir mücadele iken,
Başkasının yaşama sevincini çalmaya gerek yok.”
Zaman içindeki bu yurtsuzlaşmanın yanında, bakışlarınız altında çürüyen evren manzarasının dışında hiçbir şeyin göze batmadığı o boş ve bitkin çöküntü halinin yanında, cehennem bile bir sığınaktır.