... insanlar, kralları insanların yararı için başa getirdiler, kralların yararı için değil.
“Haksızlıkları bir vuruşta ortadan kaldıramıyoruz diye, halka hizmet etmekten vazgeçmek doğru mudur? Bir fırtınada kaptan, rüzgâra söz geçiremiyorum diye gemiyi bırakır mı?”
Çünkü Tanrı, bir insanın değil başka bir insanı, kendisini bile öldürmesini yasaklamıştır. “Oysa biz, yasaların gölgesine sığınarak, birbirimizi boğazlıyoruz.”
“Toplum her insana eşit bir güvenlik sağlamadığı sürece, bir insanı para çaldı diye öldürmek doğru değildir”
İnsan, ölümü bile göze alarak, her çeşit zorbalığa karşı vicdanının özgürlüğünü korumak zorundadır.
“her dürüst yurttaşın, her şeyden önce kendi vicdanına, kendi ruhuna saygı göstermesi gerekir.”
... insan ne denli yükselirse, o denli kötü olur düşüşü.
Olacak er geç,
Derin denizlerdeki canavarlar gibi,
Birbirini kemirmek zorunda kalacak insanlar.
Ütopyalılara göre erdem, yaradılışa uygun yaşamaktadır. Tanrı insanı yaratırken, onun için başka bir yol düşünmemiştir.
Sayfa 94
Ütopyalıları belki Epikhurosçuluğa fazla kaymakla suçlayabilirsiniz. Çünkü onlara göre haz, insan mutluluğunun tümü olmasa bile , önemli unsurlarından biridir.
Sayfa 93