Öyle yaşamalı…
30 ' lu yaşım… yolun yarısına az kala... acaba dante gibi yarılıyor muyuz ömrü? O zaman birazda ahmet haşim’e kulak kabartmalı. Ağır ağır çıkmalı kalan merdivenleri, her basamaktan ayrı tat alarak, her geçen yaşın hakkını vererek, aceleye pabuç bırakmadan, sindire sindire yaşamalı. Öyle bir yaşamalı ki, yol yarılandığında pişmanlık olmamalı. her yukarı tırmanış “keşke”lere boğulmamalı, her tırmanış yeni bir umut olmalı.
Öyle bir yaşamalı ki, geri dönüp bakınca güzel anılar selamlamalı bizi.
Dostça bir tebessümle veda edilmeli çocukluk, gençlik günlerine. İleride torunlara anlatacak dolu hikayelerimiz olmalı, içimizde kalanların özlemi değil hayatta ki başarılarımızın anıları döndürmeli başımızı… Öyle bir yaşamalı ki… en önemlisi de, yolun sonuna geldiğimizde gözümüz açık kalmamalı, huzur içinde mutlu bir teslimiyet olmalı… Ve öyle bir yaşamalı ki, yaşanmamışlıklar yüzünden ruhumuz arafta kalmamalı…
işte öyle yaşamalı…
A. Karaçay