a) Hatırlamak bir refleks, unutmak ise bir sanattır.
b) Vicdan rahatlığı, masumiyet ve moral konforumuzu garantileyen yeteneğimizdir.
c) Hatırlamaya giden kısacık yolda, yerinde saymaktır.
Elinden gelen herşeyi yapıp da başka yapabilecek bir şey kalmamışsa, için rahattır, iç sesin de bu durumu doğrulamaktadır, o halde zorlamak yerine kabullenmek daha doğrudur. Bence..
İstanbul'da Irak asıllı öğrencisinin 5 el ateş ederek vurduğu okul müdürü İbrahim Oktugan vefat etti.
Bu eğitim camiası ne zamana kadar sahipsiz ve güvensiz durumda kalacak bilmiyorum. Başka hangi meslek grubunda bu denli fazla şiddet haberi kimsenin umrunda olmadan 2 saat gündemde durduktan sonra silinebiliyor... Vuran şahıs Iraklı. Bana kimse ırkçısın demesin. İstemiyorum, bu heriflerin ne işi var burada? Eğitim vermek zorunda mıyız? Eğer din kardeşinizse sıraat köprüsünde birlikte yürüyün, burayı niye cehenneme çeviriyorsunuz? Yabancı uyruklu kaçıncı vaka oldu artık bu?
Söyleyebilecek bir söz bulamıyorum. Utanması gereken insanlardaki yüzsüzlüğe ise hayret ediyorum.
Hocamızın ailesine ve sevdiklerine sabırlar diliyorum. Eğitim camiamızın bir kez daha başı sağ olsun.
Iraklı 17 yaşındaki şahıs, disiplin suçu nedeniyle aylar öncesi okuldan atılıyor, aylarca bileniyor, öldürmeyi tasarlıyor, ifadesine göre gayet kolayca silah temin ediyor ve bir eğitimciyi katlediyor.
Ceza alması kamu vicdanını rahatlatacak mı? Kendimizi güvende hissediyor muyuz?