Bu ev yabancı.
Gölgeleri yalancı.
Anlat o zaman, söyle,
Neden kilidi anahtarıma uyuyor?
Ondaki bir şey beni sarsmış, içimi ona layık biri olma isteğiyle doldurmuştu.
Sayfa 59Kitabı okudu
Şimdi, dünyada herkesten çok değer verdiği kişiyle yetinmek zorundaydı, yani kendisiyle.
Sayfa 76Kitabı okudu
"Sevilmenin nasıl bir his olduğunu merak etti."
Kimin evi bu?
Kimin gecesi
Işıkları dışarıda bırakıyor böyle?
Söyle, bu ev kimin?
Benim değil.
Ben başka bir evin hayalini kurdum
Daha sevimli, ışıl ışıl.
Boyalı kayıkların geçtiği bir göle,
Bana açılan kollar kadar geniş tarlalara bakan.
Bu ev yabancı.
Gölgeleri yalancı.
Anlat o zaman, söyle,
Neden kilidi anahtarıma uyuyor?
Orada uzun uzun durdum, o ağaca baktım.
Öyle güçlü görünüyordu ki
Öyle güzel.
Tam ortasından yaralanmış
Ama canlı ve sağlıklı.
Sayfa 127Kitabı okudu
“Yere düşünce seçim yapman gerekir, der hep. Ya orada kalacaksın ya da sekip zıplayacaksın.”
"Aslında beni hiç terk etmedi çünkü zaten hiçbir zaman benimle olmamıştı."
Bencil bencilce sever, zalim zalimce.
Sel Yayınevi (2004)
"Gözleri yağmur gibi temizdi, aklıma yine şelaleler geldi."
Gözleri. İfadesiz, bekler, sürekli bekler halde. Sabırlı değil, umutsuz da değil ama muallakta.
Sayfa 89Kitabı okudu
Şiddeti tutkuyla, tembelliği dinlenceyle karıştırdık, umursamazlığı özgürlük sandık.
Sayfa 186