Toplama Kampı Deneyimleri
Bir akşam, barakamızda ölesiye yorgun, ellerimizde çorba kaseleriyle dinlenmeye çalışırken bir tutsak içeri girdi ve muhteşem günbatımını izlemek için dışarı çıkmamızı istedi. Dışarıda, batıda karanlık bulutların parladığını ve tüm gökyüzünün çelik mavisinden kan kırmızısına kadar sürekli değişen renklere büründüğünü gördük. Perişan haldeki çamur barakalarımız keskin bir tezatlık oluştururken, çamurlu topraktaki su birikintileri gökyüzünün renklerini yansıtıyordu. Birkaç dakikalık sessizliğin ardından bir tutsak diğerine "Dünya ne kadar güzel olabiliyor!" dedi.
Sayfa 52 - Okuyanus
Toplama Kampı Deneyimleri
"Et lux in tenebris lucet" (Ve karanlıkta bir ışık parladı).
Sayfa 53 - Okuyanus
Toplama Kampı Deneyimleri
Aklım bir düşünceye takıldı: Hayatımda ilk defa, birçok ozanın söylediği, onca düşünürün nihai bilgelik olarak öne sürdüğü hakikati gördüm. Hakikat şuydu; sevgi, insanın ulaşabileceği en yüksek ve en büyük hedefti. O anda, insan şiirinin, insan düşünce ve inancının ayırt ettiği en büyük sırra haiz oldum: İnsanın kurtuluşu sevgiyle ve sevgidedir. Elinde hiçbir şeyi kalmamış bir insanın dahi, kısacık bir an için bile olsa, sevdiğine ilişkin düşüncelerden nasıl mutluluk duyabileceğini anladım. İnsanın, kendini olumlu eylemle ifade edemediği ve tek yapabileceğinin çektiği acılara doğru bir yolla (onurlu bir yol) katlanmak olabileceği mutlak ıssızlık durumundaki birinin, sevdiğine dair içinde taşıdığı imgeye sığınarak tatmin olabileceğini gördüm. Hayatımda ilk defa "Melekler sonsuz bir görkemin ebedi düşüncesinde kayboldu" sözlerinin ne ifade ettiğini anladım
Sayfa 50 - Okuyanus
Toplama Kampı Deneyimleri
Birlikte yolculuk ettiğimiz herkes, bir gün bunun sona ereceği ve her şeyin yoluna gireceği hayaliyle yaşıyordu.
Sayfa 25 - Okuyanus
Toplama Kampı Deneyimleri
Yetkililerin ilgilendiği tek şey esirlerin numaralarıydı. Bu numaralar çoğunlukla derilerine dövme ile damgalanıyor, ayrıca pantolon, ceket veya paltoların da belli yerlerine işleniyordu. Bir tutsağa karşı suçlama yöneltmek isteyen bir gardiyanın tek yapması gereken numarasına bakmaktı (o bakışlardan ne kadar korkardık!); asla ismini sormazdı
Sayfa 19 - Okuyanus
Toplama Kampı Deneyimleri!
Bir mizah duygusu geliştirme ve olayları mizahın ışığında görebilme çabası, yaşama sanatında ustalaşırken öğrenilen bir hile gibiydi.
Sayfa 56
İnsan ne kadar acıya katlanabilir?
_Anormal bir duruma karşı gösterilen anormal tepki, normal bir davranıştır.
_Korku, korkulan şeyi çeker, aşırı arzu da arzulananı yok eder. Korku, olayın anası, arzu, düşüncenin babasıdır.
_İnsanlar kendilerini yaratırlar. Bazıları domuzlar gibi bazıları azizler gibi yaşarlar. İnsanın içinde her iki potansiyel de vardır ve hangisinin