Toplama Kampı Deneyimleri
Yıllarca olası tüm ıstırabın sınırlarına ulaştığını düşünen insan artık ıstırabın sınırı olmadığını ve hala biraz daha ve hatta daha beter acılar çekebileceğini anlar.
Sayfa 101Kitabı okudu
Toplama Kampı Deneyimleri
Istırabın hüküm sürdüğü toplama kampında bile,
yaşama sanatını uygulamak yine de mümkündü. Bir benzerlik kurmak gerekirse, insanın acısı gazın hareketine benziyordu. Belli miktarlarda gaz, boş bir kutuya pompalandığında kutu ne kadar büyük olursa olsun onu tamamen ve eşit dağılım göstererek doldurur. Aynı şekilde ıstırap da ister küçük ister büyük olsun insan ruhunu ve bilincini tamamen doldurur. Bu yüzden de insan ıstırabının "boyutu" tamamen görelidir.
Sayfa 56 - Okuyan us yayınlarıKitabı okudu
Toplama Kampı Deneyimleri
Dayakların en acı verici yanı içinde barındırdığı hakarettir…
Sayfa 37 - Okuyan us yayınlarıKitabı okudu
Toplama Kampı Deneyimleri
Uzayıp giden sıra sıra dikenli teller, gözetleme kuleleri, tarama ışıkları ve şafağın griliği içinde düz ıssız yollarda kimbilir nereye doğru sürüklenen kılıksız insanlar…
Sayfa 23 - Okuyan us yayınlarıKitabı okudu
Toplama Kampı Deneyimleri
Bir akşam, barakamızda ölesiye yorgun, ellerimizde çorba kaseleriyle dinlenmeye çalışırken bir tutsak içeri girdi ve muhteşem günbatımını izlemek için dışarı çıkmamızı istedi. Dışarıda, batıda karanlık bulutların parladığını ve tüm gökyüzünün çelik mavisinden kan kırmızısına kadar sürekli değişen renklere büründüğünü gördük. Perişan haldeki çamur barakalarımız keskin bir tezatlık oluştururken, çamurlu topraktaki su birikintileri gökyüzünün renklerini yansıtıyordu. Birkaç dakikalık sessizliğin ardından bir tutsak diğerine "Dünya ne kadar güzel olabiliyor!" dedi.
Sayfa 52 - Okuyanus
Toplama Kampı Deneyimleri
"Et lux in tenebris lucet" (Ve karanlıkta bir ışık parladı).
Sayfa 53 - Okuyanus