80 syf.
·
Puan vermedi
Ne kadar acıyorum kendime; bu yüzden başkalarına acımaya fırsat bulamıyorum. Bütün acımamı kendime harcadım.
Sayfa 671 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Tek başıma yarattığım cehennemden çıktım: kalabalık bir cehennemin içine düştüm.
Sayfa 663 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Her nefes alışında bu cümleyi alıp vermeli insan: kötülüğe karşı direnmeyeceksin. İlk tokadı yediği zaman insan bu gerçeği bilse... yapılan işkenceler önemini kaybeder.
Sayfa 661 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Çıkarını düşünen insan, fakir de olsa, aynı derecede kötüdür.
Sayfa 628 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
İnsanların arasına karışsam da seni kaybetmenin acısını gideremem. Hiçbir yaşantı gideremez bu acıyı.
Sayfa 628 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Beni kötü yetiştirdiler. Annem de, babam da bana gerekli eğitimi vermediler. Yaşamak için demek istiyorum. Bana yaşamasını öğretmediler. Daha doğrusu, bana her şeyin öğrenilerek yaşanılacağını öğrettiler. Yaşanırken öğrenileceğini öğretmediler. Ben de kolayca razı oldum bana öğretilen bu yanlışlara. İnsan, kendi bulurmuş doğru yolu. Ben bulamazdım. Bana, başkalarının gösterdikleri basmakalıp yolları öğrettiler. Başka türlü bir itinayla tutmalıydılar beni. Daha fazla değil, farklı. Normal bir insan olmaya zorladılar, bana boş yere vakit kaybettirdiler. Olmayınca da, anormal dediler. Ben de kendimi anlamadım: bütün hayatım boyunca normal bir adam olmaya çalıştım.
Sayfa 612 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Meselelerin derinine inince beklediğini bulamazsan yıkılırsın.
Sayfa 608 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
İnsanların en verimli olduğu çağda tükendim. Her anı, ne yapmam gerektiğini düşünerek geçirdiğim için çabuk yoruldum.
Sayfa 607 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Kimse, karşısındakinin parçalanışını görmek istemiyor.
Sayfa 603 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Demek ölüm bu, diye düşünüyordum. Sabahları uyandığıma sevinemiyorum.
Sayfa 595 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Her zaman kendimi kendime açıklamaktan korkmuşumdur.
Sayfa 594 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Yorgunluğumu anlatamıyorum kimseye. Yakınmalarımda ince bir alay görüyorlar. Bu inceliği bana yakıştıranlar tabii cahil insanlar. Ötekilerle artık görüşmüyorum. Darıldım onlara. Onlar bu dargınlığımın farkında değil tabii. Kapıdan çıkıp gidince hemen unutuluyorum. Bir de benimle uğraşacak vakitleri yok. Çünkü uğraşmaya değmiyorum. Ben de darıldım onlara işte. Yolda, onlardan birini görünce, sıkılarak gülümsüyorum. İçimden geçenleri saklamak istiyorum. Onların içinden ne geçtiğini anlayamıyorum: yüzlerinden belli olmaz ki duyguları. Bu nedenle, yüzlerini görmek içime sıkıntı veriyor. Sıkıntıma onlar sebep oldu sanki. Hepsi de sanki hiçbir şey olmamış gibi rahatça yürüyor yolda. Karşıdan karşıya emin adımlarla geçiyorlar. Günlük yaşayışlarını sürdürüyorlar. Galiba yalnız ben yoruldum. Ve bu yorgunluğumu yaşamak zorundayım.
Sayfa 592 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
senin için daima güzel ve bozulmamış bir bütünlük içinde kalmak istiyorum gereksiz ayrıntıların aklındaki resmi bozmasına razı değilim kötü hatıralar insanın aklından kelime olarak çıksalar bile görüntü olarak kalırlar
Sayfa 533 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
herkesi ben ararım kimse beni aramaz bir yandan da iyidir bu tutum derdi bir insanı istemediğin zaman görmezsin bu huyuna alışırlar senin aramanı beklerler bir yandan da hazindir sen aramayınca kimsen yoktur yalnız başına yaşarsın yalnızlığını bir yandan da sitem ederler neden aramadın beni derler oysa onlar hiç aramazlar
Sayfa 528 - iletişim yayınlarıKitabı okudu