Her şeyde bir tükeniş, her oluşta bir bitiş;
Gökten ses: Ölümsüzler kafilesine yetiş! 
Necip Fazıl Kısakürek
Güneş bir farklı bakıyor bugün yüzüme;
Alay mı ediyor yoksa..
Takdir yahut küçümseme mi bu?
Anlayamadım.
Belki de sadece sırıtıyor yalnızlığıma.
Öyle ya, Güneş’te biliyor;
Sensiz yalnızlığımın sonsuzluğunu…
Ve artık senin dahi dindiremeyeceğini…
Öyle ya, Güneş’e bile komik geliyor;
Ölümlü bedenin ölümsüz yalnızlığı..
Güneş, haklı gülsün…
Fakat Işıklı bir yalnızlık bu;
Biraz yeşil, biraz mor…
Çocukluğum gibi gri,
Yaşam gibi tatsız ve aromasız,
Sâde bir tükeniş
Güneş bu kadarını bilemez.
Gülsün…
Murat TEMUR
Teşekkür ederim Allah’ım.
Beni kendisi için yaratırken bana güvenmişti. Kalbimi her gün farklı bir renge boyarken, ben yeni bir renk daha olamaz sanarken, olması gerektiğini biliyordu.
Dinginliğimin bir tükeniş değil, teslimiyet olduğunu biliyordu. Aklım kalbime erişebilsin diyeydi bunca revnak, bunca kelâm, bunca hüzün ve neşe. Artık biliyordum.
Asırlar süren bir karanlıkta bir çakmak taşından çıkan ufacık alevin yarattığı ilk aydınlık ilk sıcaklık sonra bitmek bilmeyen bir tükeniş....
iniyorum maktul minarelerden
taraçadan, bahçeden
ilk tanıyı bulanların indikleri her yerden
ilk tanıyı bulandıran bir vaşakla birlikte
Toprağa Merhaba
Bir tükeniş değil, bilakis varoluş;
Hayat denen hastalığa en derin deva;
Kendinden evrene bir kutlu kayboluş;
Tüm dertlere elveda toprağa merhaba...
Bir baş eğiliyor iken bir taş dikilir,
Mermer tarlasına her gün bir tane daha;
Göze yaş inerken göğe rahmet ekilir,
Nur yağmurları uman toprağa merhaba...
Ekmek tuz kavgası biter aşa doyulur,
Gırtlaktan tek lokmacık geçemez bir daha,
Kundaklı bebek has beşiğine konulur,
Zilzal ile sallanan toprağa merhaba...
Doktor MBC