"İnsanların sorunları, çözümü görememeleri değil, sorunu görememeleridir."
Stresin en önemli sebeplerinden bir tanesi belirsizliktir.
Çoğu zaman içimizdedir sıkıntılarımızı çözecek hazine. Fakat aramıyoruz. Bulamıyoruz. İnanamıyoruz. Ümidimizi kesiyoruz. Psikoloji buna, "öğrenilmiş çaresizlik" diyor. Çaresiz olmayı, güçsüz olmayı öğreniyoruz. Halbuki değiliz.
Okur Takip Önerileri
Benim aklıma da hep Temel'in bir fıkrası gelir. Temel bir kovboy filmi izliyor. Filmin kahramanının bir uçuruma hızla girerek atıyla düştüğü sahneyi sarar sarar tekrar seyreder. Dursun sorar "Neden aynı sahneyi sarıp sarıp izliyorsun?" diye Temel cevap verir: "Adama bakıyorum her seferinde aynı yere düşüyor. Sarıyorum sarıyorum tekrar aynı yere geliyor, öncekilerden hiç ders çıkarmadan yine aynı yerden düşüyoruz bir türlü anlamıyoruz.
Yaşıyor olmaya dikkat kesilmek çok önemli. En çok kaybettiğimiz özelliklerimizden bir tanesi dikkatimiz.
"Çok insan vardır 25 yaşında ölür, 75 yaşından gömülürler."
Ne diyordu Zarifoğlu: "Nereye kadar kendinden kaçabilirsin! Ya bir daha geri dönemezsen?"
Çünkü hayretini kaybedince insan, hayatını kaybetmiş oluyor.
Çünkü dünya, şaşırabileceğimiz, şaşırmamız gereken bir dünyadır.
Galip, her türlü zorluğa rağmen yarıştan çekilmeyen, yarışa devam eden insandır. Ne kadar derdimiz olursa olsun hızlı gitmek önemli değil, yarıştan çekilmemek önemli. En önce giden değil, en çok insanı beraberinde getiren. En çok insanın hayatına dokunan, en güzel işleri çıkarandır galip olan. Biz yarıştan çekilmediğimiz, her şeye ve herkese rağmen iyiliklerden vaçgeçmediğimiz sürece kaybetmeyeceğiz.
Bir başka resim... Fransa'da havalimanı. Yardım kuruluşlarının bağış kutuları var. Pandalarla ilgili çalışan yardım kuruluşunun kutusu dolu ama göçmen çocuklara yardım için çalışan yardım kuruluşunun kutusu neredeyse bomboş. Pandalar yardım kutusundan çocuklardan daha çok dikkat çekmiş ve daha fazla yardım toplamış.
"Sabır ne kadar uzun süre beklediğin değil, beklerken ne yaptığındır."
Bazen başkaları tarafından affedilmek yetmez, siz kendinizi affetmelisiniz.
"İnsanoğlunun seni en çok şaşırtan davranışları nelerdir?
Çocukluktan sıkılırlar, büyümek için acele ederler ve sonra çocukluklarını özlerler. Para kazanmak için sağlıklarını kaybederler ve sağlıklarını geri kazanmak için para verirler. Gelecekten endişe ederken bu günü unuturlar, böylece ne bugünde ne de gelecekte yaşarlar. Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar, hiç yaşamamış gibi ölürler."
Eğer gerçekten kendimizi karşındakinin yerine koyabilsek, bombalar olmazdı, politikacılar gözümüze baka baka yalan söylemezlerdi, çocuklarımızı dövemezdik, öğretim üyeleri aynı dersi yirmi sene aynı ezberle anlatmazdı.
Kimseye kendinizi sevdiremezsiniz, yapabileceğiniz kendinizi yalnızca sevilmeye bırakmak. Kendinizi başkalarıyla kıyaslamayın. Zengin bir insan hayatta en çok şeye sahip olan değildir, en az şeye ihtiyacı olandır. Sevdiğiniz insanları birkaç saniyede yaralayabilirsiniz ama yaraları iyileştirmek yıllar alabilir. Affetmeyi, affederek öğrenirsiniz. Sizi çok seven insanlar vardır ama duygularını nasıl ifade edeceklerini bilemeyebilirler. İki kişi aynı şeye bakabilir ama farklı şeyler görebilir..."