Yasemin Türkmenli
@turkmenliyase
3 Şubat
18 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Umarsızlık(apati), yani duyguların körleşmesi ve kişinin artık hiçbir şey umrunda değilmiş gibi hissetmesi tutsağın psikolojik tepkilerinin ikinci evresinde ortaya çıkan bir belirtiydi ve onu günlük ve saatlik dayaklara karşı duyarsızlaştırıyordu. Bu duyarsızlık sayesinde tutsak kendine çok faydalı bir muhafaza kabuğu örebiliyordu.
Sanırım “ Mantığını kaybetmene yol açan şeyler vardır ya da kaybedecek bir mantığın yoktur” diyen Lessing’di. Anormal duruma anormal bir tepki normal davranıştır.
Çıplak bedenlerimiz haricinde hiçbir şeyimiz hatta saçlarımız bile kalmamıştı; sahip olduğumuz tek şey, kelimenin tam anlamıyla çıplak varoluşumuzdu. Eski hayatlarımızla somut bir bağ kurabilecek ne kalmıştı?
Okur Takip Önerileri
Psikiyatride “af yanılsaması” adı verilen bir durum vardır. İdama mahkum edilmiş bir insan infazından kısa bir süre önce bile son dakikada affedilebileceği yanılsamasına kapılır.
Başarıyı amaçlamayın;bunu ne kadar amaçlayıp hedef haline getirirseniz elinizden o kadar kolay kaçırırsınız. Mutluluk gibi başarı da kovalanamaz: kendisi ortaya çıkmalı ve bu sadece insanın kendisinden daha büyğk bir davaya bağlanmasıyla veya insanın kendi dışında bir insana tesliminin yan etkisi olarak gerçekleşebilir.
Yaşamak acı çekmektir ve hayatta kalmak acıda bir anlam bulmak demektir. Yaşamın anlamı varsa, ıstirap ve ölümün de anlamı vardır ancak kimse bir diğerine bu amacın ne olduğunu söylemez. Herkes bu anlamı kendi bulmalıdır ve bu cevabın gerektirdiği sorumluluğu kabul etmelidir
Hayat, dedim, yapacak bir şey yok, akıp gidiyor. Ve siz balıklama dalamıyorsunuz içine
Hiç konuşmuyor elbette- nasıl konuşsun. Ama ne çok şey anlatıyor değil mi? Saatlerce susmadığı halde hiçbir şey söylemeyen zamanımızın onca kadın ve erkeğini düşünürsek hele.
Aşk bu olmalı diyorum. Yüzünü ay ışığıyla yıkamış, denizlerden yakasına yakamozlar çalmış bir kadın, dudaklarında taze yosun, yitik tuz kokusu, tadı… Damarlarında kürek çekmeye başladı mı insanın, aşk bu olmalı
Herkes sadece kendisinin bildiği sözcüklerle konuşuyor. İletişimsizlik üniversitelerde anabilim dalı olmuş.
Çok yaşlıyız, diyor sevgilim, vakit çok geç.
Gitmek için mi, kalmak için mi?
Beklemek için.
Buralar böyle yerler. İşin raconu bu. Aslını bulamayan suretiyle idare ediyor, karikatürüyle
Neruda’nın bir şiirini anımsadım: “ Yaşam bu, Federico, hepsi bu kadar /Erkeğin erkekçe sunacağı/ Hüznün arkadaşlığından başka ne var.”