Benliğinin derinliklerinde her insan yapayalnızdır. Ben hep yalnızdım zaten.
Sayfa 33Kitabı okuyor
Hepimizin kişiliklerimiz konusunda abartılı bazı fikirlerimiz var, öyle mi? Bu yüzden portrelerimiz yeteri kadar zalimce çizildiği zaman, kendimizi tanıyamıyoruz.
Sayfa 133Kitabı okudu
Kendini pek beğenen, durmadan övünen biriyle karşılaştığım zaman, onda aslında korkunç bir aşşağılık duygusu olduğunu düşünürüm.
Sayfa 96Kitabı okudu
Dostum hayallerinizin gerçek olduğu an korkunç bir andır...
Sayfa 43Kitabı okudu
"Benliğinin derinliklerinde her insan yapayalnızdır. Ben hep yalnızdım zaten."
Benliğinin derinliklerinde her insan yapayalnızdır.
Gençlik. İnsan gençken kendini olduğundan kötü göstermeye çalışır. Benim yaşımda ise ... iyi yanlarını vitrinde teşhir etmeye çalışır.
"Yeni bir oyun mu?"
"Evet. Açıkçası, Melford köşkündeki konuklardan bazılarını bu oyunda kullanmayı düşünüyordum."
"İftira davası durumları ne olacak?"
"Hiç endişeniz olmasın, Sir Charles. İnsanların kendilerini tanımadıklarını çoktan öğrendim."
Neyse ... Siz ne yapıyorsunuz? Burada tatilde misiniz?"
"Benim her günüm tatil artık. Zenginim. Kendi kendimi emekliye ayırdım. Dolaşıyor, dünyayı görüyorum." Poirot bir an durdu. "Dostum, hayalleriniz gerçek olduğu an korkunç bir andır ... "
Sir Bartholomew, “Doktor olmanın en iyi tarafı,” diye cevap verdi. Kendi önerilerini uymak zorunda olmamandır.”
Sayfa 10 - Altın KitaplarKitabı okudu