Orwell ve Huxley
Gözümüzü 1984’de dikmiştik. Oysa Orwell’ın uğursuz öngörüsünden başka bir öngörü daha bulunduğunu unutmuştuk: Bu değişik kehanet, Aldous Huxley’ın biraz daha eski, biraz daha az bilinen, ancak aynı derecede ürkütücü olan Brave New World’uydu. Okumuş insanlar arasında bile yaygın olan inancın tersine, Huxley ile Orwell’ın
SÖZDE YALNIZLIK
Herkes gidiyor bir yerlere, herkes kaçıyor uzaklaşıyor insanlardan.herkes yalnız olmanın derdinde.. Ama hepside birbirinin peşinde.
Hissiz ve bencil.. Açıp ağzını, yuman kalbini duygusuz kelimelerle süslü o yalan yüzler ve delip geçtiğinde kelimeleri cam kadar boş gözükmeyen insanlar.
İstemsizce sitem ediyorum bu yalanlara. İstemsizce kilitleyip odama kendimi yazı yazmak istiyorum.
Kapatıp telefonumu susturmak herkesi.. bırak çatlasınlar meraktan veya dur ve bak kimin umrundasın?
Yalnızlığa çare arıyorlar, yalnız doğduklarını bilmeden, toprağa yalnız gireceklerini umursamadan.
Yalnız herkes, yalnızlık güzel.. Belki de bir içki.. kötü bir koku, kötü bir tat ama hoş bir mutluluk, uyuşmuşluk, umursamazlık..
Hepimiz suçsuzuz aslında.. Özellikle de ben.
Çünkü ben yalnız olmam gerektiğinin bilincinde olduğum halde yalnız olmamak için çaba gösteren o salak yükümlü insanlardanım.
George Orwell & Aldous Huxley (Neil Postman)
Gözümüzü 1984’e dikmiştik. Oysa Orwell’ın uğursuz öngörüsünden başka bir öngörü daha
bulunduğunu unutmuştuk: Bu değişik kehanet, Aldous Huxley’ın biraz daha eski, biraz daha az
bilinen, ancak aynı derecede ürkütücü olan Brave New World’uydu .
Okumuş insanlar arasında bile yaygın olan inancın tersine, Huxley ile Orwell’ın kehanetleri aynı şeye
Durumum bir mutsuzluk durumu değil, ama mutluluk da değil, umursamazlık da, güçsüzlük de, yorgunluk da, başka bir şey de değil. Peki ne?
Franz Kafka
Ömrümün ziyan olduğunu düşündüğüm bu zamanlar...
Ölümün ensemizde nefesini soluduğunu bile bile her geçen saniyenin kiymetsizce bir baska ziyana dönüştüğü bu umursamazlık , bu aptallık.
Beni, sevincimi, umudumu sömüren bu kayıtsızlık...
