📌
Yine bir ayaz sabahı Ankara'da. Güneş bile doğmakta zorlanıyor. Buzu zor çözülüyor hayatın ama yine de ısrarlı bezgin kalabalıklar, yavaş yavaş kıpırdanmaya başlıyor.
Hani diyor ya üstad, "hava ayaz mı ayaz, ellerim ceplerimde", ben de yürüyorum ayazda yine bu sabah ama ellerim değil ceplerimde; kalbimle birlikte sende kalmış. Onun yerine ceplerime hayal kırıklıklarımı doldurmuşum, biraz da umut kırıntıları arasında...
Senin ayazına alışmış bir bedene işlemiyor Ankara ayazı ama şu an bu ayazda yalnız yürümek yerine, yanında üşümek vardı, alacağın olsun...
-Dr. Merdümgiriz
(23.01.2024, 07:14, Ankara)