İsmi tarafından terk edilmiş bir şehir gibi yüreğim.
Her ne kadar adını koymaya çalışsamda ; yokluğunun eş anlamlısı hiç bir imla kitabında geçmiyor…
Sanki Türk Dil Kurumu yasaklamıştı yokluğunu…
Gittiğin günden bu yana bu şehir çok değişti.
Hunharca katledilmiş hayallerim, boyası dökülmüş umutlarım ve dünden kalma yarınlarla ayakta durmaya
UNUTAMIYORUM
Unutma ki, unutamayanlar asla unutulmazlar
***
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Dalıp dalıp gidiyor gözlerim derinlere,
Kimi görsem biraz sana benziyor,
Seni hatırlatıyor şu bulut, şu
Bak Leyla.
Sevdiklerimizin bedenleri toprağın altında olsa bile,
Ruhlarının o gökyüzünde yıldızların birilerinde olduğuna inanıyorum.
Oradan bizi izliyorlar.
Hangi yıldız olduğunun da bir önemi yok.
Eğer ben senden önce ölürsem ruhumun o yıldızlardan birinde olduğunu unutma.
Seni her zaman izleyeceğim.
Eğer ki sen benden önce ölürsen de yıldızları izlememi isteme benden,
Çünkü seninle beraber bende öleceğim.
Sonra bizi seven yada sevmeyen kimler varmış,
Onları beraber izleriz.