Mescid-i-Aksa
Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde
Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
Varıp eşiğine alnımı koydum
Sanki bir yer altı nehr çağlıyordu
Gözlerim yollarda bekler dururum
Nerde kardeşlerim diyordu bir ses
Tarih
Kavimler göçünde en arkada kalan
Göçüp gittiğinde toplam
Ben daha yeni uyanmıştım yatağımdan
Sanrılarımla ugraşırken ben
Yola katarlar düzüldü çoktan
Ne çabuk terkediyor insanlar
Çocukluklarını, sevdiklerini
Ne çabuk can telaşı!
Oysa ki ölümü yendiğindem beri
Hiç bir telaşa yenilmedim
Ölüm diyorlar bedenin yitimidir
Bağışlayın beni,
Kral dondurucu bir kış mevsiminde gecenin soğuğunda nöbet tutan muhafıza sordu: Üşüyor musun ?
Muhafız: Alışığım sayın Kralım dediğinde
Kral:Olsun,
sana sıcak elbise getirmelerini emredeceğim dedi ve gitti .
Ancak bir süre sonra içeri girdiğinde emri vermeyi unuttu …
Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş cesedini gördüler, duvarın üzerinde şöyle yazılıydı :
Soğuğa alışkındım ; fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü …