İslam coğrafyasında Türkçenin yönetim, Arapçanın ilim, Farsçanın ise edebiyat dili olarak öne çıkması Kürtçenin öne çıkmasını engellemiştir.
İbnü'l Esir , İbn-i Teymiye, İbnü'l Halikan, Ebu'l Feda, Bitlisli Şerefhan, İdris-i Bitlisi, Şair Nefi ve Urfalı Nabi, Bediüzzaman Said-i Nursi başta olmak üzere birçok Kürt asıllı yazar, şair ve bilim adamı eserlerini Arapça, Türkçe veya Farsça olarak yazmıştır. Günümüzde de Yaşar Kemal ve Suriye' de Said Ramazan Buti örneklerinde olduğu gibi birçok Kürt, eserlerini Arapça, Farsça veya Türkçe yazmakta, aynı durum devam etmektedir.