İlk başlarda İsrailoğullarının dini deneysel bir özelliğe sahipti. Hatta buna serbest din bile denilebilirdi. Profesyonel din adamları değil, Tanrı'nın sesini doğrudan duyan yetenekli amatörler dine yön veriyordu. Bütün dinler bu şekilde başlamıştı: Din, peygamber veya bilge dediğimiz özel yeteneklere sahip kişilerin sesler işitip vizyonlar görmesiyle başlar. Bu özel yetenekli kişiler duyduklarını ve gördüklerini başkalarına anlatır. Vizyonları görmeyen ve sesleri işitmeyen insanlar, bu anlatılanlara inanır. Ve dini yapılar gelişmeye başlar.